Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2020 r., sygn. II OSK 3977/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Dnia 26 czerwca 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia del. WSA Tomasz Świstak po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 września 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 964/19 w sprawie ze skargi R. C. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] października 2018 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. oddala skargę kasacyjną; II. zasądza od Miasta [...] na rzecz R. C. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 września 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 964/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę skarżącego, stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w jej części tekstowej i graficznej w odniesieniu do działki ew. nr [...], położonej przy ul. [...] w W., w zakresie terenów J1ZP, 7KDW oraz 6KPJ, w części nieobjętej punktem 1 sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 lipca 2009 r. (sygn. akt IV SA/Wa 539/09) oraz punktem 1 sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 czerwca 2010 r. (sygn. akt IV SA/Wa 670/10) w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.

Skarżący złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej chwały w części, tj. § 4 ust. 22; § 4 ust. 23; § 5 ust. 2 pkt 1 lit. a; § 5 ust. 2 pkt 1 lit. c, wyraz "alei pieszo jezdnych - KPJ"; § 7 ust. 1 pkt 1 wyraz "KDW, KPJ"; § 7 ust. 1 pkt 2 wyrazy "drogach wewnętrznych", "alejach pieszo-jezdnych", "KDW, KP"; § 16 ust. 3 pkt 2; § 17 ust. 2 pkt 4 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 3 pkt 6 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 4 pkt 5 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 5 pkt 2 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 6 pkt 3 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 7 pkt 2 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 17 ust. 8 pkt 3 wyrazy "dróg wewnętrznych - KDW", "alei pieszo-jezdnych - KPJ"; § 29; § 34 ust. 5, w odniesieniu do stanowiącej własność skarżącego ww. działki. W skardze sformułowano zarzuty dotyczące naruszenia art. 1 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945), zwanej dalej "u.p.z.p."; art. 1 ust. 3 u.p.z.p.; art. 140 Kodeksu cywilnego. Wskazano, że wydane poprzednio w sprawie zaskarżonej uchwały wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o sygn. akt IV SA/Wa 539/09 i IV SA/Wa 670/10 dotyczyły innego zakresu zaskarżenia niż w niniejszej sprawie. Ponadto obowiązujące obecnie brzmienie zaskarżonej uchwały odnoszące się do ww. nieruchomości cechuje się jej wewnętrzną sprzecznością. Z jednej strony bowiem orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie prowadzić miały do umożliwienia skarżącemu korzystania z nieruchomości zgodnie z przysługującym mu prawem własności. Z drugiej zaś - pozostawione w mocy przepisy uchwały w dalszym ciągu prowadzą jednak do ograniczenia skarżącego w jego prawie, niweczą zamierzenia inwestycyjne planowane na nieruchomości w tym samym stopniu, co unieważnione ww. orzeczeniami WSA poprzednio obowiązujące przepisy planu. Stąd też żądanie skargi w przedmiocie unieważnienia wymienionych wyżej przepisów zaskarżonej uchwały jest uzasadnione i jawi się jako niezbędne dla przywrócenia skarżącemu prawa własności w kształcie, jaki gwarantowany jest przez wspomniane uprzednio uregulowania Konstytucji RP oraz Kodeksu cywilnego.