Wyrok NSA z dnia 11 marca 2020 r., sygn. I OSK 2125/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie: sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr) Protokolant: asystent sędziego Kamila Wojciechowska po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2020 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 1366/17 w sprawie ze skargi J.D. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie potrącenia uposażenia. 1. prostuje sentencję zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce słów "na decyzję" wpisuje "na rozkaz personalny", 2. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 28 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 1366/17, oddalił skargę J.D. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z [...] lipca 2017 r., nr [...], w przedmiocie potrącenia uposażenia.

Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji w dniu [...] lutego 2017 r. wydał decyzję nr [...], którą zawiesił J.D. uposażenie od najbliższego terminu płatności. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Komendanta Głównego Policji decyzją z [...] maja 2017 r., nr [...]. Ponadto, rozkazem personalnym z [...] marca 2017 r., nr [...], Komendant Centralnego Biura Śledczego Policji potrącił J.D. [...] uposażenia miesięcznego za czas nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie w dniach od [...] stycznia 2017 r. do [...] stycznia 2017 r. oraz [...] uposażenia miesięcznego za czas nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie w dniach od [...] lutego 2017 r. do [...] lutego 2017 r. Rozkazem personalnym z [...] czerwca 2017 r., nr [...], Komendant Główny Policji utrzymał w mocy wskazaną decyzję.

Następnie, wnioskiem z [...] kwietnia 2017 r. Naczelnik Zarządu w [...] Centralnego Biura Śledczego Policji zwrócił się o uznanie nieobecności J.D. w służbie od dnia [...] marca 2017 r. do dnia [...] kwietnia 2017 r. za nieusprawiedliwioną oraz potrącenie odpowiedniej części uposażenia przy najbliższej wypłacie, zgodnie z art. 126 ust. 1 ustawy o Policji. Wskazał, że J.D. od dnia [...] stycznia 2016 r. do dnia [...] stycznia 2017 r. przebywał na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. W dniu [...] stycznia 2017 r. policjant stawił się do służby, podpisując listę obecności. Przełożony nie dopuścił jednak policjanta do służby, wręczył mu skierowanie na badania kontrolne oraz profilaktyczne, polecając je wykonać niezwłocznie, tego samego dnia. Funkcjonariusz nie wykonał polecenia dotyczącego przeprowadzenia wskazanych badań, nie stawił się do służby oraz nie przedstawił zwolnienia lekarskiego, ani innego zaświadczenia pozwalającego usprawiedliwić jego nieobecność w służbie.