Wyrok NSA z dnia 17 marca 2020 r., sygn. II OSK 448/19

art. 50 a pkt 1 usatwy Prawa budowlanego stanowi bezwzgldną podstawę do nakazania rozbiórki obiektu lub jego części jedynie w sytuacji, gdy inwestor ignoiruje nakaz wstrzymania zakończonych robót budowlanych orzeczony w oparciu o art. 48 ust. 2 i realizuje prace, które nie są niezbędne do zakończenia postępowania legalizacyjnego.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 541/18 w sprawie ze skargi J. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lipca 2018 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 541/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, oddalił skargę J. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lipca 2018 r., znak: [...], w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.

Pracownicy Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego w [...] przeprowadzili w dniach 20 czerwca i 4 lipca 2017 r. kontrole w sprawie tarasów wykonanych od strony północnej i wschodniej przy budynku stacji obsługi pojazdów usytuowanym na działce nr [...]. Podczas kontroli ustalono, że za powyższym budynkiem w kierunku północnym i wschodnim nad istniejącą skarpą wykonana została żelbetowa płyta o nieregularnym kształcie stanowiąca przedłużenie utwardzenia terenu wokół budynku. Wydana w dniu [...] września 2011 r. decyzja Starosty [...] zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca J. K. pozwolenia na budowę obejmującego rozbudowę, nadbudowę, przebudowę i zmianę sposobu użytkowania istniejącej myjni samochodowej na stację obsługi środków transportu na tej działce nie przewidywała budowy utwardzenia terenu od strony północnej budynku. Płyta posiada grubość 25 - 30 cm i według inwestora podparta jest dwoma rzędami słupów betonowych w odległości 1m od krawędzi płyty (pierwszy rząd) i 2m od tej krawędzi (drugi rząd). Oględziny nie wykazały jednak istnienia słupów, o których mowa wyżej. Natomiast stwierdzono, że płyta jest nadwieszona nad skarpą zarówno od strony północnej jak i wschodniej i widoczne są jedynie drewniane słupy podpierające deskowanie, na którym spoczywa płyta żelbetowa. Pomierzono wysokość od spodu płyty do skarpy, która wynosiła od 1,40m do 1,70m. Płyta pokryta była częściowo kostką i przy krawędzi znajdowało się na niej ogrodzenie z siatki na słupkach. Inwestor podał, że płyta, wykonana w 2015 r., stanowiła utwardzenie terenu, którego budowa nie wymaga ani pozwolenia na budowę, ani zgłoszenia.