Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2020 r., sygn. II OSK 1049/18

Planowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej C. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Po 849/17 w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Poznania z dnia 29 sierpnia 2006 r. nr CI/1149/IV/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Miasta Poznania kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 grudnia 2017 r. sygn. akt II SA/Po 849/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę C. sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Poznania z dnia 29 sierpnia 2006 r. nr CI/1149/IV/2006 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Sąd kontrolując legalność wyżej wymienionej uchwały w pierwszej kolejności wskazał, że spełnione zostały przez skarżącą Spółkę przesłanki wniesienia skargi do sądu administracyjnego, bowiem przysługuje jej tytuł prawny do nieruchomości objętych kwestionowanym planem miejscowym. Spółka jest właścicielem nieruchomości składającej się z działki gruntu nr [...], obręb [...], KW nr [...], położonej przy ul. [...] i ul. [...] w P., oznaczonej na planie symbolem [...]; dzierżawcą nieruchomości składającej się z działki gruntu nr [...], obręb [...], KW nr [...], położonej przy ul. [...] w P. oznaczonej na planie symbolem [...], na podstawie umowy dzierżawy z dnia [...] lutego 2016 r. oraz najemcą nieruchomości składającej się z działki gruntu nr [...], obręb [...], KW nr [...], położonej przy ul. [...] w P., oznaczonej na planie symbolem [...], na podstawie umowy najmu z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...]. Kwestionowane zapisy planu w zakresie § 4 ust. 2 pkt 2 i § 2 pkt 15 mają wpływ na sposób korzystania przez stronę z przysługującego jej prawa własności, poprzez wprowadzenie ograniczeń związanych z lokalizacją reklam wolnostojących przy równoczesnym dopuszczeniu lokalizowania reklam na budynkach, przy czym ich powierzchnia nie może przekraczać 20 % powierzchni danej elewacji.