Postanowienie NSA z dnia 26 lutego 2020 r., sygn. I OSK 2339/18

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 8 marca 2018 r., sygn. akt II SAB/Rz 112/17 o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi R.K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. w przedmiocie nieprzedstawienia propozycji służby postanawia oddalić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

R.K. (dalej: "Skarżący") zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w R. wyrażającą się w braku złożenia propozycji określającej nowe warunki pełnienia służby.

Postanowieniem z 8 marca 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę jako niedopuszczalną. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że złożenie skargi na bezczynność organu administracji publicznej uzależnione jest od istnienia przepisu prawnego, który w określonej sytuacji prawnej nakłada na ten organ obowiązek określonego działania, w przewidzianej do tego formie i terminie. W ocenie Sądu organ nie był zobligowany do podjęcia żądanego przez Skarżącego działania w postaci złożenia propozycji służby, gdyż realizując określoną politykę kadrową, dysponował pewną swobodą działania i mógł złożyć propozycję nowych warunków zatrudnienia albo propozycję służby, co skutkowało ewentualnym przekształceniem dotychczasowego stosunku bądź też mógł tego rodzaju propozycji nie składać, co skutkowało wygaśnięciem dotychczasowego stosunku pracy bądź stosunku służby. Sąd zauważył, że czynność organu polegająca na złożeniu propozycji służby nie jest samodzielną czynnością administracyjnoprawną. Stanowi jedynie pewien etap realizacji ustawowego stanu faktycznego, którego dopełnieniem jest oświadczenie o przyjęciu propozycji albo o odmowie przyjęcia propozycji, albo niezłożenie oświadczenia. Propozycja pełnienia służby wymaga zatem dopełnienia w postaci jej przyjęcia przez funkcjonariusza (pracownika) i dopiero wówczas kształtuje ona w sposób bezpośredni sytuację jej adresata. Do czasu przyjęcia propozycji pozostaje ona jedynie ofertą, która nie rozstrzyga w sposób władczy o prawach i obowiązkach adresata. Złożenie propozycji służby, która może zostać przedstawiona zarówno funkcjonariuszowi, jak i pracownikowi jest swoistą czynnością przygotowawczą, która sama nie stanowi decyzji administracyjnej, gdyż forma decyzji administracyjnej nie została przez ustawodawcę przewidziana dla propozycji służby.