Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. I GSK 397/17

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Artur Adamiec (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 4 stycznia 2017 r. sygn. akt I SA/Wr 684/16 w sprawie ze skargi [...] S.A. z siedzibą w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 4 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 684/16 po rozpoznaniu skargi [A.] S.A. z/s w L. na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm., obecnie Dz.U. z 2019 r., poz. 2325; dalej: p.p.s.a.) uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego w imieniu Ministra Finansów (obecnie Ministra Rozwoju i Finansów) z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła Spółka.

Na podstawie art. 173 § 1 oraz art. 177 § 1 p.p.s.a. zaskarżyła w całości wyrok zarzucając:

I. na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. mające istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie przez Sąd przepisów postępowania, tj.:

- art. 57a w zw. z art. 134 § 1 p.p.s.a. oraz art. 146 § 1 zd. 2 p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a. poprzez uchylenie interpretacji w całości, pomimo, że Skarżąca zaskarżyła interpretację w części i orzeczenie zgodne z wnioskiem skargi było możliwe, ze względu na sposób sformułowania interpretacji (odniesienie się odrębnie do każdego z pytań Spółki stanowiących samodzielne zagadnienie prawne);

- art. 141 § 4 p.p.s.a. poprzez zawarcie w uzasadnieniu wyroku wewnętrznie sprzecznego stanowiska, zgodnie z którym kontrola sądu obejmowała część interpretacji, lecz orzeczenie (uchylenie) mogło dotyczyć tylko całości interpretacji;