Wyrok NSA z dnia 27 maja 2020 r., sygn. I GSK 1770/19

Środki unijne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.) Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 czerwca 2019 r. sygn. akt III SA/Po 664/18 w sprawie ze skargi J. na decyzję D. z dnia [...] 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od J. na rzecz D. 377 (trzysta siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 4 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Po 664/18 oddalił skargę J. na decyzję D. z dnia [...] 2018 r., nr [...] w przedmiocie przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami na rok 2016.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

J. złożył w Biurze Powiatowym Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa wniosek o przyznanie płatności na rok 2016, w którym ubiegał się o przyznanie płatności ONW. Powierzchnia działek rolnych zadeklarowana we wniosku o przyznanie płatności na rok 2016 wyniosła 9,38 ha.

W toku postępowania, organ przeprowadził kontrolę zadeklarowanej powierzchni działek, która wykazała, że powierzchnia działek rolnych stwierdzona w trakcie kontroli wynosiła 3,06 ha. Ustaleń tych dokonano w oparciu o pomiary powierzchni, odpowiadającej powierzchni użytkowanej rolniczo w ramach danej działki ewidencyjnej, wykonane na dostępnych w systemie informatycznym zdjęciach obszarów zajmowanych przez działki wskazane we wniosku. Odnośnie działki rolnej - A o pierwotnie zadeklarowanej powierzchni 0,70 ha wykazano, że jej powierzchnia wynosi 0,67 ha. Powierzchnia została pomniejszona, bowiem płatności nie są przyznawane do cieków wodnych, a taki został przez producenta zadeklarowany na działce ewidencyjnej nr 854. Odnośnie działki - B o pierwotnie zadeklarowanej powierzchni 6,29 wykazano, że jej powierzchnia wynosi 0,00 ha. Jak wyjaśnił organ, wnioskodawca domagając się przyznania płatności, między innymi, wskazał działkę ewidencyjną o numerze 278 położoną w w., powiat g., gmina W., obręb W.. Podczas weryfikacji wniosku, organ stwierdził nieprawidłowości, wymagające wyjaśnienia. Okazało się bowiem, że zadeklarowana przez wnioskodawcę działka ewidencyjna o numerze 278 została zadeklarowana do płatności również przez innego producenta rolnego. W wyniku przeprowadzonego postępowania organ ustalił, że w 2016 r. sporna działka o nr 278 była użytkowana przez dzierżawcę T. J., co sam przyznał, nigdy nie otrzymał zgody na użytkowanie części działki nr 278 ze strony wydzierżawiającego jak i ze strony dzierżawcy. Jego działania podejmowane na spornym gruncie, (wykoszenie części działki) zostały ocenione przez T., jako wtargnięcie i samowola. Z kolei według wnioskodawcy, pracownik Nadleśnictwa "milcząco się zgodził" na użytkowanie części spornej działki, czemu organ I instancji, w świetle dokonanych ustaleń, nie dał wiary.