Wyrok NSA z dnia 8 września 2020 r., sygn. II FSK 1382/18

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jerzy Płusa (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Piotr Przybysz, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Gl 708/17 w sprawie ze skargi S. S.A. z siedzibą w B. (następca prawny K. S.A. z siedzibą w K.) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 18 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach na rzecz S. S.A. z siedzibą w B. kwotę 11 250 (słownie: jedenaście tysięcy dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 stycznia 2018 r. sygn. akt I SA/Gl 708/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi S. S.A. w B. (dalej jako "Spółka"), uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach (dalej jako "SKO") z dnia 18 kwietnia 2017 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. (treść uzasadnienia ww. wyroku oraz innych wyroków sądów administracyjnych powołanych w niniejszym uzasadnieniu dostępna jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).

W skardze kasacyjnej SKO, reprezentowane przez radcę prawnego, zaskarżyło powyższy wyrok, zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "P.p.s.a", naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a. w zw. z art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w zw. z art. 197 § 1 i § 2 tej ostatniej ustawy oraz art. 4 ust. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.", poprzez ich nieprawidłowe zastosowanie oraz dokonanie wadliwej oceny materiału dowodowego, polegającej na przyjęciu, że organy podatkowe oparły swoje rozstrzygnięcie na niepełnowartościowej opinii biegłych w zakresie ustalenia wartości konkretnych budowli, w sytuacji, gdy łącznie opinie biegłych z dnia 14 czerwca 2014 r. wraz z jej uzupełnieniem z dnia 1 września 2014 r. oraz opinia z dnia 30 lipca 2015 r., jak również wyjaśnienia biegłych zawarte w pismach z dnia 8 września 2015 r. oraz uzupełniająca opinia z dnia 29 lipca 2016 r., spełniają wszystkie wymagane cechy umożliwiające określenie wszystkich okoliczności rzutujących na ustalenie podstawy opodatkowania;