Wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 320/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Bogusław Wolas, po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 października 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 750/17 w sprawie ze skargi A. S. A. z siedzibą w G. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2017 r. nr 2461-IBPB1-3.4510.1069.2016.1.MST w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2) zasądza od A. S. A. z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 31 października 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, I SA/Gl 750/17, uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 marca 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie ze skargi A. S.A. z siedzibą w G.

Skarżąca wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnej we wskazanym przedmiocie. Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i producentem wysokiej jakości chemikaliów dla branży przemysłowej, który wchodzi w skład międzynarodowej grupy A. (dalej: Grupa). W celu optymalizacji działalności Grupa ta zdecydowała się na przeniesienie sfery produkcyjnej do skarżącej spółki z innej (holenderskiej) spółki (dalej nazywanej kontrahentem), która także do niej należy. W świetle złożonego oświadczenia, transakcja ta nie stanowi sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa, proces przejęcia działalności produkcyjnej już trwa, a po zakończeniu czynności restrukturyzacyjnych działalność kontrahenta będzie obejmowała wyłącznie sprzedaż i marketing. Natomiast wynagrodzenie należne kontrahentowi ustalono jako sumę wartości sprzedawanych aktywów oraz wysokości dodatkowych opłat związanych ze sprzedażą, którymi są: 1) opłata dodatkowa za przejęcie produkcji przez skarżącą spółkę (tzw. Exit Fee); 2) opłaty związane z zakończeniem działalności przez kontrahenta (obejmujące m. in. koszty odpraw i opłat środowiskowych czy koszty usług zewnętrznych związanych z obsługą transferu działalności); 3) kwota pozwalająca na pokrycie podatku dochodowego, który kontrahent musi uiścić w związku z otrzymaniem zapłaty.