Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2020 r., sygn. I FSK 1731/17

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Hieronim Sęk, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej X. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. akt I SA/Gd 344/17 w sprawie ze skargi X. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 października 2016 r. nr ITPP2/4512-531/16-1/AD w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od X. sp. z o.o. sp.k. z siedzibą w G. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji.

1.1. Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2017r. w sprawie o sygn. akt I SA/Gd 344/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 czerwca 2017r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w G. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 października 2016r., nr ITPP2/4512-531/16-1/AD w przedmiocie podatku od towarów i usług oddalił skargę. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Sąd I instancji stwierdził w uzasadnieniu wyroku, że skarga nie jest zasadna, albowiem mimo oczywiście błędnego zdania w uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji, co do poprawności implementacji art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE (dalej: "Dyrektywa" lub "Dyrektywa 2006/112/WE"), ocena zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku jest prawidłowa.

W konsekwencji wprowadzony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016r., poz. 1221 ze zm., dalej: "ustawa o podatku od towarów i usług") warunek objęcia zwolnieniem kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego przez prowadzenie go w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, w żadnym przypadku nie zapewnia prawidłowego i prostego stosowania tych zwolnień, czego wymaga art. 131 dyrektywy 2006/112/WE. Zasadny jest więc pogląd, że art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług nie zapewnia stosowania tego zwolnienia w sposób prawidłowy i prosty, a wręcz przeciwnie - czyni go całkiem niedookreślonym, a zatem trudnym do zastosowania, poprzez brak jasnego sprecyzowania podmiotów, które mogą w sposób zgodny z prawem unijnym i krajowym korzystać z tego zwolnienia. Tego rodzaju warunek, tj. odesłanie w zakresie zwolnienia do bliżej niewskazanych przepisów krajowych w żadnym wypadku nie zapewnia wymaganej w pkt 34 Preambuły Dyrektywy jednolitości zwolnień w krajach członkowskich, poprzez przyjęcie warunków ich stosowania, mających charakter porównywalny. Przedstawione uwagi prowadzą do wniosku, że art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług stanowi wadliwą implementację do krajowego systemu prawnego art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy.