Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2020 r., sygn. II FSK 766/18
Podatek dochodowy od osób prawnych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA del. Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), Protokolant Agata Milewska, po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 861/17 w sprawie ze skargi C. [...] sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 czerwca 2017 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.112.2017.1.APO w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 listopada 2017 r., I SA/Łd 861/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na skutek skargi C. [...] Sp. z o.o. uchylił zaskarżoną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 czerwca 2017 r. nr [..] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
Wyrok ten, jak też pozostałe wyroki cytowane niżej, w całości jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (CBOSA).
W skardze kasacyjnej pełnomocnik Organu zaskarżył w całości wyrok sądu pierwszej instancji wnosząc o jego uchylenie w całości i oddalenie skargi na zasadzie art. 188 P.p.s.a., względnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez WSA w Łodzi, a także zasądzenie kosztów postępowania, wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono - na podstawie art. 174 pkt 1 P.p.s.a. - naruszenie prawa materialnego, tj.:
- art. 21 ust. 1 pkt 2a i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.) w zw. z art. 13 ust. 4 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 21 czerwca 1989 r. (Dz.U. z 1990 r. Nr 8, poz. 46, dalej: "umowa" albo "konwencja") zmienionej protokołem podpisanym w dniu 29 stycznia 2013 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Indii o zmianie Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Warszawie dnia 21 czerwca 1989 r. (Dz.U. z 2014 r., poz. 1336) poprzez błędną wykładnię polegającą na uznaniu, że wypłacane przez Spółkę na rzecz Spółki Indyjskiej wynagrodzenie z tytułu usług wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego nie stanowi opłat za usługi techniczne i nie mieści się w dyspozycji art. 13 ust. 4 Umowy polsko-indyjskiej, w efekcie Spółka nie będzie zobowiązana do pobrania, jako płatnik podatku u źródła, co doprowadziło do niezastosowania w sprawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right