Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. II FSK 348/18

Faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu, w rozumieniu art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Nie jest ona datą ujęcia kosztu, a jedynie datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA (del.) Małgorzata Bejgerowska (sprawozdawca), Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 20 września 2017 r. sygn. akt I SA/Lu 417/17 w sprawie ze skargi S. z siedzibą w P. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 12 stycznia 2017 r. nr 2461-IBPB-1-3.4510.1023.2016.1.JKT w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. z siedzibą w P. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 20 września 2017 r., o sygn. akt I SA/Lu 417/17, oddalił skargę S. (dalej jako: "S.", "strona" lub "skarżąca") na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 12 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPB-1-3.4510.1023.2016.1.JKT, w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Sąd pierwszej instancji przedstawił w powyższym wyroku następujący stan sprawy.

2. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej strona podała, że prowadzi działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2412 ze zm. - w skrócie: "u.s.k.o.k."). W ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz swoich członków usługi finansowe obejmujące w szczególności udzielanie im pożyczek i kredytów oraz deponowanie środków pieniężnych. S. wpłaca zaliczki na podatek dochodowy w trybie art. 25 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 865 ze zm. - w skrócie: "u.p.d.o.p."). Zgodnie z art. 55 u.s.k.o.k., strona wnosi do Kasy Krajowej środki tytułem utrzymania funduszu stabilizacyjnego. W myśl § 22 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2014 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 880 ze zm. - w skrócie: "rozporządzenie MF"), strona zalicza wpłacane kwoty do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z § 31 rozporządzenia MF wartość bilansową wkładów na fundusz stabilizacyjny, wniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, strona rozlicza w równych kwotach proporcjonalnie w ciągu 20 lat i odnosi na fundusz własny jako "zysk (strata) z lat ubiegłych". W ramach rocznego rozliczenia podatku za 2016 r. S. zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość rozliczonych w straty z lat ubiegłych kwot, na podstawie § 31 rozporządzenia MF, przypadających na 2016 r. W kolejnych latach zamierza postąpić analogicznie.