Postanowienie NSA z dnia 3 grudnia 2019 r., sygn. II OSK 2593/19

Odrzucenie skargi

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ Sędziowie sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawie ze skargi kasacyjnej S. P. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 172/19 w sprawie ze skargi S. P. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 172/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę S. P. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2018 roku nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd podniósł, że w dniu [...] kwietnia 2018r. Rada Gminy [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany uchwały nr [...] Rady Gminy [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. w sprawie przystąpienia do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części wsi [...], gmina [...]. S. P. zaskarżył powyższą uchwałę z dnia [...] kwietnia 2018 r. wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy wniosła o jej oddalenie.

Uzasadniając odrzucenie skargi Sąd pierwszej instancji podał, że skarga złożona została w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2017, poz. 1875 ze zm.) i z jej treści wynika, że skarżący upatruje naruszenia swojego interesu prawnego w okoliczności posiadania nieruchomości wyłączonej z obszaru opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Następnie Sąd stwierdził, że uchwała o zmianie uchwały w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest jedynie uchwałą intencyjną, wyrażającą - w sposób procesowo uregulowany obowiązującym prawem - stanowczy zamiar gminy ustalenia zasad zagospodarowania przestrzennego na danym terenie, w formie aktu prawa miejscowego, jakim jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wszczynając w tym zakresie stosowne postępowanie. Wprawdzie powołany art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2017, poz. 1073 ze zm.) - dalej: u.p.z.p - wskazuje, że uchwała o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podejmowana jest w celu ustalenia przeznaczenia terenów, w tym dla inwestycji celu publicznego, oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy, to jednak dokonanie wiążących ustaleń w tym zakresie następuje dopiero w uchwale o planie miejscowym. Konsekwencją podjęcia uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego jest wyłącznie wszczęcie procedury planistycznej na określonym obszarze. Tym samym uchwała w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (lub jej zmiana) nie narusza interesu prawnego skarżącego, gdyż jako akt kierownictwa wewnętrznego, będący określonym elementem procedury planistycznej i uruchamiający kolejne jej etapy, nie mogła naruszyć interesu prawnego podmiotów zewnętrznych, w szczególności nie przesądza w żaden sposób o przeznaczeniu nieruchomości będącej własnością skarżącego. Sąd podkreślił, że co do zasady uchwały planistyczne o wewnętrznym charakterze nie naruszają interesów prawnych właścicieli nieruchomości i nie przesądzają o celu, jaki ma być zrealizowany. Żaden przepis prawa nie daje też ochrony prawnej osobom niezadowolonym z samego faktu podjęcia (lub niepodjęcia) przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do procedury sporządzania planu. Uchwała ta ma charakter wewnętrzny i wiąże tylko organ wykonawczy gminy, który jest zobowiązany do podjęcia dalszych działań zmierzających do uchwalenia planu miejscowego. Wyznacza obszar, który zostanie objęty planem miejscowym. Ustalenia zaskarżonej uchwały nie oddziałują zatem w żaden sposób na wykonywanie prawa własności. Zaskarżona uchwała stanowi zatem pierwszy i niezbędny etap procedury uchwalenia planu miejscowego. Wobec tego - ze względu na jej wewnętrzny, intencyjny i porządkowy charakter, jako rozpoczynającej proces planistyczny, nie można - jak oczekuje tego skarżący - nadać jej charakteru normatywnego. Skarżący nie wykazał więc naruszenia zaskarżoną uchwałą jego interesu prawnego lub uprawnienia. Z uwagi na powyższe Sąd odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm.).