Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. II OSK 76/18

Zagospodarowanie przestrzenne

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędzia del. WSA Piotr Korzeniowski (spr.) Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 21 września 2017 r. sygn. akt II SA/Op 249/17 w sprawie ze skargi A. R. na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 25 września 2008 r. nr XXXVI/380/08 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. R. na rzecz Miasta O.kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 21 września 2017 r., sygn. II SA/Op 249/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu (dalej: Sąd I instancji), po rozpoznaniu w dniu 21 września 2017 r. sprawy ze skargi A. R. na uchwałę Rady Miasta Opola z 25 września 2008 r., Nr XXXVI/380/08, w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oddalił skargę.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że dokonując oceny skarżonej uchwały, w kontekście zarzutu związanego z bezprawnym pozbawieniem skarżącego prawa do części nieruchomości, Sąd I instancji wyjaśnił, że o ile prawo własności korzysta z ochrony konstytucyjnej (art. 21 ust. 1 i art. 64 Konstytucji RP), to jednak nie ma ono charakteru bezwzględnego i może podlegać ograniczeniom, a jego treść kształtuje m.in. właśnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Sąd I instancji wyjaśnił, że z załącznika graficznego przedmiotowego planu, stanowiącego integralną część zaskarżonej uchwały, wynika, że obsługa komunikacyjna terenów przewidzianych pod zabudowę mieszkaniową w najbliższym obszarze, na którym znajduje się działka skarżącego, będzie odbywać się istniejącą drogą publiczną (ulicą [...]), której paramenty zostaną zmienione poprzez jej poszerzenie do 10 m. Podejmując rozstrzygnięcie w kwestii poszerzenia istniejącej ulicy [...], m.in. o część działki skarżącego, organ dokonał dogłębnej analizy, w wyniku której ustalił, że obecna szerokość ulicy [...] nie spełnia kryteriów przewidzianych przepisami ustawy o drogach publicznych, a także aktów wykonawczych. Podkreślił, że docelowe przeznaczenie terenów oznaczonych w planie symbolem 16 MN, 17 MN, 18 MN oraz 19 MN pod budownictwo mieszkaniowe, a także lokalne potrzeby urbanistyczne i kontynuacja przyjętej polityki przestrzennej, pozwoli zapewnić dojazd do tych działek, a także zwiększy ich wartość.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00