Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. I OSK 200/19

Chcąc zagwarantować stronie wybór, o którym mowa w art. 27 ust 5 u.ś.r., nie zachodzi konieczność rezygnacji z przyznanego już świadczenia przed otrzymaniem zapewnienia organu, że drugie z tych świadczeń rzeczywiście zostanie przyznane. Kierując się zasadami zawartymi w przepisach art. 7, art. 8 i art. 9 k.p.a., organ powinien w pierwszej kolejności wyjaśnić, czy strona spełnia pozostałe przesłanki do otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego, a następnie poinformować ją, że wyłączną przeszkodą do jego przyznania pozostaje jedynie pobieranie zasiłku dla opiekuna.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 4 października 2018 r. sygn. akt II SA/Op 305/18 w sprawie ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 października 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu (sygn. akt II SA/Op 305/18) po rozpoznaniu skargi J. W. uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...] kwietnia 2018 r. i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] grudnia 2017 r. odmawiające skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Powyższy wyrok wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

J. W. wniosła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Do wniosku załączyła orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z 16 września 2009 r., stwierdzające u T. W. [...] znaczny stopień niepełnosprawności. Z orzeczenia wynikało, że stopień niepełnosprawności istnieje od 31 marca 2009 r. oraz że ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 31 marca 2009 r. Niepełnosprawny wymaga stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, prawa do zamieszkiwania w oddzielnym pokoju, a także korzystania z systemu środowiskowego wsparcia samodzielnej egzystencji w tym usług opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych. Ponadto złożono orzeczenie ZUS z 7 października 2016 r., z którego wynikało, że T. W. jest całkowicie niezdolny do pracy do 31 października 2021 r., a niezdolność ta pozostaje w związku z wypadkiem w drodze do pracy oraz że jest niezdolny do samodzielnej egzystencji do 31 października 2019 r. Powyższe potwierdził również wywiad środowiskowy. J. W. sprawuje opiekę nad synem, pobierając specjalny zasiłek opiekuńczy w kwocie 520 zł.