Wyrok NSA z dnia 26 czerwca 2019 r., sygn. II OSK 2129/17

Egzekucyjne postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Sędzia WSA del. Małgorzata Jarecka Protokolant: starszy inspektor sądowy A. P. po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 1223/16 w sprawie ze skargi T. P. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2016 r. nr ... w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 1223/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. P. na postanowienie Ministra Zdrowia z dnia 24 marca 2016 r., znak ... w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że w rozpatrywanej sprawie postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte w wyniku wystawienia wobec skarżącego przez Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w N. tytułu wykonawczego. Tytuł ten wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji administracyjnej został przesłany do Wojewody, który, jako organ egzekucyjny wszczął postępowanie egzekucyjne, doręczając zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego oraz przedmiotowe w sprawie postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia.

Sąd stwierdził, że określona w postanowieniu organu pierwszej instancji wysokość grzywny w pełni odpowiada regulacji przewidzianej w art. 121 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a jej miarkowanie zostało poparte prawidłowym uzasadnieniem. Wskazaniem w szczególności, że w tej wysokości powinna stanowić istotny bodziec skłaniający zobowiązanego do wykonania obowiązku wynikającego z tytułu wykonawczego.

Poza sporem pozostaje, że skarżący sprawuje opiekę nad małoletnim synem O. P., a więc spoczywa na nim odpowiedzialność wynikająca z art. 5 ust. 2 ustawy o zapobieganiu zakażeniom, zgodnie z którym w przypadku osoby nieposiadającej pełnej zdolności do czynności prawnych odpowiedzialność za wypełnienie obowiązków, o których mowa w ust. 1, ponosi osoba, która sprawuje prawną pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, albo opiekun faktyczny w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2012 r., poz. 159 i 742).