Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2019 r., sygn. II OSK 1139/18

Budowlane prawo

Dnia 26 kwietnia 2019 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędzia del. WSA Piotr Broda po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Po 878/17 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; II. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Po 878/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, uwzględniając skargę skarżącego, uchylił zaskarżoną decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "WINB", i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, zwanego dalej "PINB", [...] z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], znak [...], w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Wymienioną wyżej decyzją PINB [...], na podstawie art. 105 § 1 K.p.a., umorzył z urzędu w całości postępowanie administracyjne w sprawie poprawności przeprowadzonych robót budowlanych na nieruchomości przy ul. [...] w P..

W trakcie postępowania ustalono, że przedmiotowy budynek realizowany był na podstawie zgłoszenia i z nieistotnym odstępstwem od projektu budowlanego. Ponadto organ nie doszukał się innych naruszeń prawa i wyjaśnił, że rozporządzenie Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie określenia, jakie tereny pod względem sanitarnym są odpowiednie na cmentarze (Dz. U. z 1959 r. Nr 52 poz. 315) oraz ustawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, regulują usytuowanie i projektowanie cmentarzy, a nie odległości nowo projektowanych budynków mieszkalnych jednorodzinnych od cmentarzy. Brak zatem podstaw prawnych do prowadzenia postępowania w sprawie usytuowania przedmiotowego budynku w odległości mniejszej niż 50 m od istniejącego cmentarza.