Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2019 r., sygn. II OSK 615/17

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędzia del. WSA Piotr Broda Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt VII SA/Wa 27/16 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia M. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...]października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz Stowarzyszenia M. z siedzibą w [...] kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 20 grudnia 2016r., sygn. akt VII SA/Wa 27/16, po rozpoznaniu sprawy ze skargi S. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2015r. znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, uchylił zaskarżone oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji i zasądził od Ministra na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżonym postanowieniem Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego - po rozpoznaniu wniosku S. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2015r. odmawiającym wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie o udzielenie zezwolenia na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi [...] na polu [...] - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu powyższego postanowienia organ II instancji przestawił ustalony stan faktyczny wskazując, że pismem z dnia 28 kwietnia 2014r. S. wniosło do Ministra o udzielenie zezwolenia na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi [...] na polu [...]. W uzasadnieniu wniosku S. wskazało, że jest organizacją o elitarnym charakterze i zapewnia reprezentatywność środowiska [...], działając zarówno na rzecz członków stowarzyszenia, jak i [...] niezrzeszonych. Obszernie wymieniło, z wyszczególnieniem na lata 2004 - 2013, działania mające na celu pogłębianie i popularyzację wiedzy o sztuce [...]poprzez zbieranie i publikowanie informacji, organizację warsztatów i wykładów, patronat nad wydawnictwami branżowymi, a także działania zmierzające do ochrony prawnej działalności twórczej [...]. Minister postanowieniem z dnia [...] czerwca 2015 r. odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego wskazując, że wniosek o udzielenie zezwolenia na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi [...] na polu [...] został złożony w sprawie rozstrzygniętej już ostateczną decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Dnia 6 maja 2008r. wnioskodawca złożył bowiem wniosek o zezwolenie na zbiorowe zarządzanie prawami autorskimi [...] między innymi właśnie na polu [...], natomiast decyzją z dnia [...] lipca 2011r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego ostatecznie odmówił udzielenia S. zezwolenia na zbiorowe zarządzanie prawami [...] na wszystkich wskazanych we wniosku polach eksploatacji, w tym na polu [...]. Decyzja z dnia [...] lipca 2011r. została podtrzymana wyrokiem NSA z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. II OSK 1994/12. Odmawiając wszczęcia postępowania Minister stwierdził, że zgodnie z art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która m. in. "dotyczy sprawy już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną" oraz zauważył, że przedłożony dnia 28 kwietnia 2014r. przez S. wniosek pokrywa się z poprzednim, negatywnie rozpatrzonym wnioskiem w zakresie pola [...]. Tym samym uznał, że sprawa udzielenia zezwolenia na zbiorowy zarząd prawami autorskimi [...] na polu [...] została już rozstrzygnięta decyzją ostateczną w rozumieniu ww. przepisu. Skoro zatem decyzja merytorycznie rozstrzygająca w przedmiocie obecnie złożonego wniosku byłaby dotknięta nieważnością, w rozumieniu art. 61a § 1 k.p.a., istnieje "uzasadniona przyczyna", dla której postępowanie nie może być wszczęte, co uzasadnia wydanie postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania.