Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2019 r., sygn. II OSK 64/17

Skarga składana w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g. nie ma charakteru actio popularis, co oznacza, że do jej wniesienia nie legitymuje sama sprzeczność z prawem zaskarżonej uchwały, lecz konieczne jest wykazanie związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków podmiotu skarżącego a kwestionowanym aktem, skutkującym naruszeniem jego interesu prawnego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Despot- Mładanowicz, Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz, Sędzia WSA (del.) Mirosław Gdesz (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lipca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 520/16 w sprawie ze skargi M. O. na uchwałę Rady Miasta W. z dnia (...) października 2009 r. nr (...) w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie w jakim dotyczy działek nr (...), nr (...) i nr (...) z obrębu (...), 2) zasądza od Miasta W. na rzecz M. O. kwotę 1.500 (słownie: jeden tysiąc pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 lipca 2016 r. sygn. IV SA/Wa 520/16, oddalił skargę M. O. (dalej skarżący) na uchwałę Rady Miasta W. z dnia (...) października 2009 r. nr (...) w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę

Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Przedmiotem zaskarżenia była uchwała Rady Miasta W. z (...) października 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru K. B. (Dz. Urz. Woj. Maz. z 2009 r. Nr 185, poz. 5212, dalej plan miejscowy, w części dotyczącej działek ew. nr (...), (...) i (...) z obrębu (...) w zakresie przebiegu dróg (...), (...) i (...) w obrębie jednostek terenowych (...), (...), (...) i (...).