Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. II OSK 578/17

Ochrona przyrody

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 976/16 w sprawie ze skargi J. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 20 czerwca 2016 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia, że opłata za usuniecie dwóch drzew nie podlega umorzeniu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 976/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) (dalej w skrócie jako SKO) z dnia 20 czerwca 2016 r. nr (...) w przedmiocie ustalenia, że opłata za usunięcie dwóch drzew nie podlega umorzeniu.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, że przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie jest decyzja SKO utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Zarządu Dróg Miejskich w (...) ustalającą, że opłata w wysokości 2 678,42 zł za usunięcie dwóch drzew iglastych, tj. świerku srebrnego o obwodzie pnia 23 cm i jałowca od obwodzie pnia 21 cm z działki nr (...) przy ul. (...) w K. nie podlega umorzeniu.

W niniejszej sprawie Dyrektor Zarządu Dróg Miejskich w (...) decyzją z dnia 29 sierpnia 2012 r. zezwolił stronie skarżącej na usunięcie - pod warunkiem przesadzenia - 2 sztuk drzew iglastych z działki nr (...) w K. W decyzji tej została ustalona opłata za przesadzenie drzew (w wysokości 2 678,42 zł), a termin do jej uiszczenia odroczono na okres trzech lat.

W dniu 8 marca 2016 r. organ pierwszej instancji dokonał oględzin dokonanych nasadzeń stwierdzając, że nasadzone drzewa nie są drzewami, które zostały wskazane we wcześniejszej decyzji. Organ ustalił, że drzewa objęte decyzją z dnia 29 sierpnia 2012 r. zostały zniszczone w toku prowadzonej budowy. Drzewa, których nasadzenie stwierdzono, zostały posadzone w grudniu 2015 r. W odwołaniu strona wskazała, że z uwagi na zniszczenie przedmiotowych drzew nie było możliwości ich przesadzenia, dokonała więc nasadzeń innych drzew, zaś w piśmie z dnia 20 kwietnia 2016 r. jej pełnomocnik sprostował stanowisko strony stwierdzając, że przedmiotowe drzewa zostały w istocie przesadzone, w miejsce wskazane przez organ pierwszej instancji. Drzewa te zostały zniszczone przez nieznane osoby (najprawdopodobniej okoliczną młodzież) co powoduje, że nie zachowały one żywotności z przyczyn niezależnych od skarżącego.