Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2019 r., sygn. II GSK 842/17

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Sp. z o.o. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 1111/16 w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. w L. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2015 r. nr [...], 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz A Sp. z o.o. w L. 6175 (sześć tysięcy sto siedemdziesiąt pięć) złotych tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 1111/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A Sp. z o.o. w L. (dalej: Spółka) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: GITD) z dnia [...] marca 2016 r. w przedmiocie kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.

Decyzją z dnia [...] marca 2016 r. GITD, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.), art. 64 ust. 1-2, art. 140aa ust. 1, 3-4, art. 140ab ust. 1 pkt 3 lit. c), ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1990 ze zm.; dalej: p.r.d.), art. 41 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 460 ze zm., obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 ze zm.; dalej: u.d.p.), § 3 i § 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2015 r. poz. 305, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 2022 ze zm.; dalej jako "rozporządzenie") utrzymał w mocy decyzję Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] października 2015 r. o nałożeniu na Spółkę kary pieniężnej 15000 zł za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia kat. VII w pozostałych przypadkach. W wyniku kontroli drogowej pojazdu członowego, złożonego z dwuosiowego ciągnika samochodowego wraz z sześcioosiową naczepą [...] o nr rej. [...], przeprowadzonej 13 sierpnia 2015 r. w K. na drodze krajowej nr 4 o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 11,5 t, którym kierowca na rzecz Spółki wykonywał przewóz drogowy ładunku niepodzielnego (tzw. [...]) na trasie L. - R., ustalono następujące przekroczenia, po odjęciu błędów pomiaru, dopuszczalnych norm: 1/ nacisk potrójnej osi nienapędowej 28,05 t, przekroczenie o 4,05 t (ok. 16,8 %), 2/ masa całkowita pojazdu 53,65 t, przekroczenie o 13,65 t (ok. 34 %), 3/ długość pojazdu 20,7 m, przekroczenie o 4,2 m (ok. 25,45 %), 4/ szerokość pojazdu 3,17 m, przekroczenie o 0,62 m (ok. 24 %). Kontrola została utrwalona protokołem, a kierowcę przesłuchano w charakterze świadka, natomiast ważenia zespołu pojazdów dokonano przy użyciu dwóch zalegalizowanych wag typu SAW 10C/II; długość i szerokość zmierzono również zalegalizowanym przymiarem wstęgowym. Kierowca okazał zezwolenie na przejazd pojazdem nienormatywnym kat. V. W ocenie GITD, zezwolenie to nie mogło być uznane ze względu na przekroczenie dopuszczalnego nacisku na osi wielokrotnej naczepy oraz fakt, że nie wymienia osi wielokrotnych. GITD podkreślił, że w zaistniałym przypadku przewoźnik winien posiadać zezwolenie kat. VII. Wskazał, że miejsce ważenia zespołu pojazdów legitymowało się w dniu kontroli protokołem z pomiaru pochylenia terenu na stanowisku ważenia pojazdów z dnia 26 maja 2015 r., a czynności ważenia dokonano prawidłowo, gdyż nie istniał obowiązek łączenia dwóch wag SAW 10C/II za pomocą przewodu, lecz istniała jedynie taka możliwość. Przy ważeniu pojazdu w konfiguracji dwóch wag (jedna para wag) nie zamieszczono w instrukcji ich obsługi ograniczenia co do liczby osi, które mogą być w ten sposób ważone. Co więcej, dopuszczono możliwość jednoczesnego zważenia kół mostów wieloosiowych. GITD zauważył, że kierowca nie wniósł zastrzeżeń do przeprowadzonego ważenia zespołu pojazdów. Odnosząc się do wpisu w dowodzie rejestracyjnym naczepy, wg którego liczy ona 6 osi, organ stwierdził, że skoro na każdej osi znajdowały się cztery koła, tworząc dwie osie oddalone od siebie o zero metrów, to w świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia stanowiły jedną oś naczepy, co potwierdziły zdjęcia wykonane z kontroli drogowej. Organ uznał, że odstępstwo wpisane w dowodzie rejestracyjnym naczepy na mocy decyzji nr [...] pozwoliło na jej zarejestrowanie, jednakże nie pozwoliło na przekraczanie dopuszczalnych nacisków osi i masy całkowitej pojazdu członowego.