Wyrok NSA z dnia 30 maja 2019 r., sygn. II FSK 1943/17

Art. 11 p.p.s.a. należy rozumieć w ten sposób, że zakazuje on podważania ustaleń organu administracji publicznej zgodnych z ustaleniami prawomocnego wyroku skazującego oraz nakazuje akceptację ustaleń zgodnych z ustaleniami wyroku skazującego. Wobec tego sąd administracyjny nie może kwestionować ustaleń dotyczących stanu faktycznego dokonanych przez organ administracji, a w konsekwencji stwierdzić w tym przedmiocie naruszenia przepisów dotyczących postępowania dowodowego, jeżeli organ ten przyjmuje za podstawę rozstrzygnięcia ustalenia zgodne z tymi, które zadecydowały o wydaniu wyroku skazującego za przestępstwo. Ratio legis wprowadzenia do systemu prawnego zasady związania sądu administracyjnego skazującym wyrokiem sądu karnego było dążenie do uniknięcia rozbieżności w orzecznictwie sądów karnych i innych w związku z tak istotną kwestią, jak przypisanie jakiejś osobie tego, że popełniła przestępstwo. Wiążąca wypowiedź o tej kwestii może pochodzić od sądu karnego i takiej wypowiedzi nie powinny podważać inne sądy, czy choćby ponownie zajmować się badaniem tych okoliczności, które są istotne dla stwierdzenia, kto i jaki czyn zabroniony ustawą popełnił. Bez znaczenia jest w jakiej dacie wszedł do obrotu prawnego prawomocny wyrok sądu karnego, gdyż kluczowe jest wyłącznie to, czy wynik i ustalenia postępowania karnego zbieżne są z wynikiem i ustaleniami postępowania podatkowego zakończonego decyzją ostateczną.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Paweł Koluch, po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 21 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Gl 323/15 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 3600 (słownie: trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.