Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 8 maja 2012 r., sygn. II FSK 1843/10

Pod pojęciem "ustalenia prawomocnego wyroku" w rozumieniu art. 11 u.p.p.s.a. rozumieć należy ustalenia wynikające z sentencji wyroku karnego, dotyczące osoby sprawcy, strony podmiotowej i przedmiotowej przestępstwa, miejsca i czasu jego popełnienia. Sąd administracyjny nie jest natomiast związany ustaleniami zawartymi w uzasadnieniu wyroku karnego, a tym bardziej informacjami wynikającymi z protokołów znajdujących się w aktach sprawy karnej.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędziowie: NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), WSA del. Danuta Kuchta, Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 10 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 301/09 w sprawie ze skargi R. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 10 marca 2010 r., I SA/Kr 301/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270) dalej u.p.p.s.a., oddalił skargę R.J., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K., z dnia 22 grudnia 2008 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 6 grudnia 2007 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. po ponownym przeprowadzeniu postępowania w wyniku uchylenia wydanej poprzednio decyzji stwierdził zaniżenie przez podatnika kosztów uzyskania przychodu o kwotę 241.138,65zł. Skarżący, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie handlu złomem pod nazwą "R.", zaniżył koszty uzyskania przychodu o kwotę 38.917,35zł z tytułu nieujęcia w księgach faktury VAT nr [...] wystawionej przez "S." sc. na zakup złomu miedzi i mosiądzu, oraz zawyżył koszty uzyskania przychodu o kwotę 280.056 zł z tytułu ujęcia w księgach faktur wystawionych przez Firmę Handlową "K." dokumentujących transakcje, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Pracownicy Urzędu Kontroli Skarbowej w K. sporządzili protokół w trybie art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.), w którym nie uznali za dowód ksiąg podatkowych w zakresie wykazanych kosztów uzyskania przychodu roku 2001. W ocenie organu zakwestionowane transakcje miały jedynie na celu wprowadzenie do obrotu złomu niewiadomego pochodzenia. Organ odstąpił przy tym od oszacowania podstawy opodatkowania, przyjmując wielkość przychodów zgodnie z wartościami zadeklarowanymi, określając koszty uzyskania przychodu w wielkości stanowiącej różnicę pomiędzy zadeklarowanymi kosztami, a wielkością zakwestionowanych wydatków przy uwzględnieniu korekty z tytuły ww. faktury wystawionej przez "S." sc. Organ kontroli skarbowej powołał się na włączone do akt sprawy, jako dowody, materiały pochodzące z postępowania przygotowawczego o sygn. VI [...] prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w K. W szczególności organ przytoczył złożone w toku postępowania przygotowawczego zeznania podejrzanego G.S., w których potwierdził on, że skarżący namówił go na założenie firmy, która miała pełnić rolę "filtra" pomiędzy nieuczciwymi kontrahentami, a firmą skarżącego. Za wystawiane faktury G.S. miał dostawać 5 gr od kilograma fakturowanego złomu. Skarżący miał poznać G.S. z M.M., D.M. i J.S. Skarżący miał też przekazywać G.S. dokumenty magazynowe, a M.M., D.B. i J.S. mieli wystawiać dla firmy "K." dokumenty sprzedaży. Wynagrodzenie za fakturowany przez G.S. złom, otrzymywane od skarżącego, miało być przelewane na konta firm "S.", "G." oraz "B." tj. firm M.M., D.B. i J.S., a następnie miało wracać do skarżącego. Organ kontroli skarbowej powołał się przy tym na wyrok Sądu Rejonowego dla z dnia 27 października 2006r. sygn. akt [...] skazujący G.S. i uznającym go winnym za poświadczenie nieprawdy poprzez wystawianie faktur na rzecz skarżącego. Dodatkowo organ kontroli skarbowej powołał się na zeznania samego skarżącego, który przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego potwierdził fakt wystawiania przez G.S. faktur, które miały zastępować zakupiony bez odpowiedniej dokumentacji złom. Zdaniem skarżącego był to legalny sposób dokumentowania rzeczywiście zakupionego złomu. Organ kontroli skarbowej przywołał również wyrok skazujący Sądu Rejonowego z dnia 1 września 2006r. sygn. Akt [...] uznający M.M. i D.B. za winnych udziału w latach 2002 - 2004 w grupie przestępczej. Dodatkowo organ cytował zeznania D.B., M.M. i J.C. wskazujące, jego zdaniem, na stały proces zakładania różnych firm na polecenie skarżącego w celu legalizowania pochodzenia złomu. Zdaniem organu, brak zaplecza firmy "K." potwierdzał fikcyjność wystawionych faktur i brak wykonywania przez G.S. rzeczywistej działalności gospodarczej. Organ nie uznał przy tym za wiarygodne zeznań skarżącego, złożonych w toku postępowania kontrolnego co do rzetelności i prawdziwości faktur wystawionych przez firmę "K.". Wskazał, że zeznania te są sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym zeznaniami D.B., M.M. i J.C. - w uzasadnieniu przytoczono daty przesłuchań, ich opis oraz cytaty z zeznań ww. osób przesłuchiwanych w charakterze podejrzanych. Opisano również, odtworzony na podstawie zeznań, sposób postępowania skarżącego współdziałającego z G.S. i innymi osobami przy wystawianiu faktur, dokumentów magazynowych i przekazywaniu środków finansowych. Zdaniem organu, faktury dokumentujące transakcje, które w rzeczywistości nie miały miejsca, nie mogły stanowić podstawy deklarowania kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) zwanej dalej: u.p.d.o.f.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00