Wyrok NSA z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 3062/17

1. Jeżeli przedsiębiorca nie wykorzystuje do działalności gospodarczej posiadanych przez siebie gruntów, budowli lub budynków ze względów technicznych, to przedmioty te nadal pozostają związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, a zatem to, czy działalność gospodarcza jest w danym obiekcie i w danym czasie rzeczywiście prowadzona, nie przesądza o związaniu tego obiektu z działalnością gospodarczą. Konieczność przeprowadzenia napraw i remontów nie stanowi i nie może stanowić o występowaniu tak rozumianych względów technicznych, bowiem są to czynniki o charakterze ekonomicznym i organizacyjnym, a nie technicznym.

2. Ze sformułowania "nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności" z art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. wynika, że nie chodzi o jakąkolwiek przemijającą przeszkodę w korzystaniu z posiadanych gruntów, budynków i budowli. Zasadniczo powinna ona mieć charakter trwały, ale też obiektywny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. K. i T. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 kwietnia 2017 r. sygn. akt I SA/Gd 142/17 w sprawie ze skargi J. K. i T. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 8 listopada 2016 r. nr sygn. akt [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 26 kwietnia 2017 r., I SA/Gd 142/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę J. K. i T. M. (dalej: "skarżący", "strona") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 8 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za grudzień 2014 r.

2. Jak wskazano w uzasadnieniu wyroku, istotą sporu w rozpoznawanej sprawie jest ustalenie, czy prawidłowo organy podatkowe opodatkowały będącą własnością skarżących nieruchomość gruntową zabudowaną o nr działki [...] o powierzchni 1.4394 ha położoną w obrębie P. stawką właściwą dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 849 ze zm., dalej: "u.p.o.l."). Zdaniem skarżących, względy techniczne uniemożliwiają wykorzystywanie posiadanych budynków dawnego ośrodka wypoczynkowego do prowadzenia działalności gospodarczej, w związku z czym w informacji w sprawie podatku od nieruchomości strona nie wskazała do opodatkowania żadnej powierzchni gruntów i budynków. W ocenie zaś organów podatkowych, konieczność przeprowadzenia remontu w celu adaptacji budynku do profilu wykonywanej działalności gospodarczej nie jest przyczyną technologiczną uniemożliwiającą wykorzystywanie nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej.