Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 3 lipca 2019 r., sygn. II FSK 2525/17

Skoro od 1 stycznia 2003 r. ustawa o podatkach i opłatach lokalnych odwołuje się do pojęcia budynku ustalonego na gruncie prawa budowlanego, to odesłanie to ma charakter pełny, a nie wybiórczy. Dotyczy więc zarówno ogólnej definicji budynku, jak i poszczególnych kategorii budynków. A zatem o tym, czy zakwalifikować budynek do kategorii mieszkalnych, czy też pozostałych, przesądzają kryteria prawne przyjęte w Prawie budowlanym. Punktem wyjścia będą ustalenia pozwolenia na budowę.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Marek Kraus, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 120/16 w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę w całości, 3) zasądza od M. Z. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie kwotę 370 (słownie: trzysta siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z 24 lutego 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 120/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez M. Z. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 10 grudnia 2015 r., w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2015 r.

2. Ze stanu faktycznego przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Prezydent [...] ustalił skarżącemu podatek od nieruchomości położonej w W. przy ul. [...]. Do podstawy opodatkowania organ przyjął pozostałe budynki o powierzchni 84 m2 i grunty pozostałe o powierzchni 111 m2 . W odwołaniu od tej decyzji skarżący wskazał, że budynek, którego dotyczy decyzja został poddany remontowi, w wyniku którego zmieniło się jego przeznaczenie i sposób wykorzystywania. Budynek ten stał się budynkiem mieszkalnym. Skarżący mieszka w nim cały rok, jest też tam zameldowany. Wcześniej budynek ten był domkiem letniskowym. Skarżący wskazał, że ponosi całoroczne opłaty za media związane z tym budynkiem i za monitoring. Zdaniem skarżącego o kwalifikacji budynku dla potrzeb podatku od nieruchomości powinno decydować jego rzeczywiste przeznaczenie oraz rzeczywisty sposób wykorzystywania budynku a nie zapisy w ewidencji gruntów. Skarżący wskazał nadto, że nie ma możliwości zmiany przeznaczenia tego budynku na gruncie przepisów budowlanych oraz w ewidencji gruntów i budynków, ponieważ szerokość drogi dojazdowej jest mniejsza od wymaganej przez przepisy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wyjaśniono, że zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1629 z późn. zm.), podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Zdaniem organu na podstawie tego przepisu oznaczenie gruntów i budynków w ewidencji gruntów i budynków ma charakter wiążący przy wymiarze podatku od nieruchomości. Przedmiotowy budynek został sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków, jako budynek niemieszkalny. Organ wskazał, że z informacji uzyskanych od Prezydenta [...] wynika, że w zakresie zmiany przeznaczenia tego budynku, na podstawie wniosku skarżącego toczyło się postępowanie, które zostało umorzone decyzją z 9 lutego 2011 r. Po tej dacie skarżący nie składał wniosku o zmianę sposobu użytkowania istniejącego budynku, którego dotyczy niniejsza sprawa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00