Wyrok NSA z dnia 13 sierpnia 2019 r., sygn. II FSK 2940/17

Naczelny Sąd Administracyjny upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej. Stąd, wnoszący skargę kasacyjną, dążąc do skutecznego podważenia zaskarżanego wyroku, powinien zachować dbałość o poprawne sformułowanie stawianych zarzutów oraz ich uzasadnienie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 13 sierpnia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2674/16 w sprawie ze skargi A. W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 23 marca 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2674/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia 3 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne. Jako podstawę prawną orzeczenia sąd pierwszej instancji powołał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.); dalej: "p.p.s.a.".

Z wyroku sądu pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (organ egzekucyjny) wszczął postępowanie egzekucyjne wobec majątku skarżącej na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 20 października 2015 r. obejmującego zaległości z tytułu podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za 2009 r., określonego decyzją z dnia 31 lipca 2015 r.