Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. I FSK 761/17

Kto dzierżawił grunt należący do majątku prywatnego, ten musi zapłacić VAT od późniejszego zbycia.

Gazeta Prawna nr 116/2019

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1027/16 w sprawie ze skargi L. W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2016 r., nr ILPP2/4512-1-277/16-3/MŁ w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od L. W. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. akt I SA/Wr 1027/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi L. W., uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 czerwca 2016 r. o nr ILPP2/4512-1-277/16-3/MŁ w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz zasądził na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego.

Z uzasadnienia przedmiotowego orzeczenia wynika, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawca w ramach podanego przez siebie zdarzenia przyszłego wskazał, iż wraz z małżonką jest właścicielem nieruchomości rolnej. Grunty te uprawiane są aktualnie jako grunty orne przez rolnika prowadzącego działalność gospodarczą, wydzierżawiającego nieruchomość, pozostają niezabudowane i nieuzbrojone w infrastrukturę techniczną, nie posiadają żadnych naniesień, nie ponoszono żadnych nakładów inwestycyjnych lecz umówiono się, że wejdą w skład gospodarstwa rolnego. W ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomości oznaczone są jako grunty orne i tak są użytkowane, pomimo uchwalenia (niezależnie od woli małżonków) planu zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje dla przedmiotowego terenu funkcje aktywności gospodarczej. Przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane przez żadnego z obojga z małżonków w celu realizowania działalności gospodarczej, bowiem małżonkowie nie byli i nie są osobami prowadzącymi działalność gospodarczą, nie wykonują wolnych zawodów, nie byli i nie są płatnikami podatku od towarów i usług. Grunty te były i są przedmiotem umowy z przedsiębiorcą rolnym. Małżonkowie nie podejmują aktywnych działań o charakterze marketingowym w zakresie sprzedaży nieruchomości, m.in. nie reklamują działek poprzez umieszczenie ogłoszeń w radiu, prasie i telewizji, itp. i nie korzystają z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami celem zbycia przedmiotowej nieruchomości. W całym okresie posiadania własności nieruchomości zobowiązanie podatkowe było ustalane przez organ podatkowy jako podatek rolny.