Wyrok NSA z dnia 15 maja 2019 r., sygn. II FSK 1835/17

Użycie przez ustawodawcę w art. 39 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP określenia "w szczególności" sprawia, że katalog nie jest zamknięty, co oznacza, że również inne działania kościelnych osób prawnych mogą posiadać cechy działalności charytatywno-opiekuńczej. Wyrażenie "działalność charytatywno-opiekuńcza" należy pojmować w sposób szeroki. Oznacza ona działania polegające na pomocy ludziom, wspieraniu biednych i potrzebujących oraz troszczeniu się i dbaniu o kogoś.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Agata Han, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 16 lutego 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 1037/16 w sprawie ze skargi P.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 września 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 1800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 1037/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2010. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a".

Sąd I instancji oddalając skargę na decyzję określającą wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. podzielił pogląd organów podatkowych, zgodnie z którym załączone do akt sprawozdanie Parafii w S. nie spełniało wymogów, jakim winien odpowiadać taki dokument, aby skarżący mógł skorzystać z ulgi podatkowej określonej w art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Sprawozdanie to nie zawiera jakiejkolwiek daty, opisu zdarzeń na tyle dokładnego, aby organy podatkowe mogły dokonać kontroli opisanych w nim faktów. W sprawozdaniu wskazano jedynie ogólnikowy opis celów, na jakie wydatkowana została darowizna oraz przypisane tym celom kwoty, a brak było danych odnoszących się do opisu przebiegu poszczególnych zdarzeń oraz do dowodów indywidualizujących podmioty bezpośrednio obdarowane ze środków pochodzących z darowizny. Nie istniały też dokumenty z dokonanego podziału środków na poszczególne cele działalności charytatywno-opiekuńczych parafii, ani też jakiekolwiek inne dowody (ewidencje rodzin ubogich, dzieci korzystających z dotowanych wyjazdów, pokwitowania odbioru paczek, zestawienia zakupów na poszczególne cele). Zgodzić należy się z organami podatkowymi, że takie ogólne sformułowania zawarte w sprawozdaniu, bez wskazania jakichkolwiek informacji dotyczących dat, czy też miejsc, w których realizowane były poszczególne działania, uniemożliwia weryfikację, czy faktycznie były one realizowane ze środków pochodzących z darowizny i w zakresie podanym przez Parafię. Tego rodzaju informacje nie poddają się weryfikacji, skoro nie wskazano nawet gdzie dokonywano zakupów towarów, które były wykorzystane w akcjach charytatywnych.