Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2019 r., sygn. I FSK 535/17

1. Zakres przesłanek z art. 145 § 1 pkt 1 lit. b p.p.s.a. jest węższy niż podstawy wznowienia postępowania określone w art. 240 § 1 O.p. Dlatego też ujawnienie nowych dowodów nie może być podstawą uwzględnienia skargi, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. b) p.p.s.a., gdyż nie jest to naruszenie prawa w zaskarżonej decyzji. Nowe dowody mogą być ewentualnie jedynie podstawą wznowienia postępowania i to tego postępowania, które zakończyło się decyzją.

2. Zarzut naruszenia prawa materialnego nie może opierać się na wadliwym (kwestionowanym przez stronę) ustaleniu faktu. Błędne zastosowanie (bądź niezastosowanie) przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy i może być wykazane pod warunkiem wcześniejszego obalenia tych ustaleń czy też szerzej - dowiedzenia ich wadliwości.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 593/16 w sprawie ze skargi H.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 8 kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 1.800 (słownie: tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 16 listopada 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 593/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę H.P. (w dalszej części uzasadnienia: "podatnik" lub "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 8 kwietnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2013 r.