Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 7 marca 2019 r., sygn. I FSK 328/17

Odszkodowanie spełnia rolę wynagrodzenia za przymusowe przeniesienie własności towarów. Zatem jeśli wywłaszczenie następuje za odszkodowaniem, wówczas ma ono charakter odpłatnej dostawy towarów i spełniony zostaje warunek przedmiotowy opodatkowania jej podatkiem od towarów i usług.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Alojzy Skrodzki (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. I. sp. z o. o. z siedzibą w P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt I SA/Gd 860/16 w sprawie ze skargi A. I. sp. z o. o. z siedzibą w P. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 2016 r. nr ITPP1/4512-32/16/DM w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. I. sp. z o. o. z siedzibą w P. G. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem.

1.1. Wyrokiem z 28 września 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 860/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę A. I. sp. z o.o. z siedzibą w P. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z 6 kwietnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że we wniosku o wydanie tej interpretacji Skarżąca wskazała, iż w dniu 28 września 2012 r. Burmistrz [...], po rozpatrzeniu wniosku prezesa zarządu I. P. sp. z o.o. (obecnie: A. I. sp. z o.o.) decyzją zatwierdził projekt podziału nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem geodezyjnym w obrębie [...], dla której Sąd Rejonowy w T. prowadzi księgę wieczystą. W wyniku tego podziału powstały nowe działki o numerach od [...] do [...], pod warunkiem jednak, że przy zbywaniu wskazanych działek w projekcie podziału nowo wydzielonych działek zostanie ustanowiona dla nich droga wewnętrzna. Droga wewnętrzna została wydzielona na działkach nr [...] i [...], zaś droga gminna została wydzielona na działkach [...] i [...]. Skarżąca wskazała, iż działki [...] i [...] przechodzą na własność Gminy Miasto C. z dniem, w którym decyzja stanie się ostateczna, zaś za wydzielone działki pod drogę gminną Skarżącej przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a właściwym organem. Jednocześnie stwierdziła, że projekt podziału działek w tym przypadku został opracowany zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przyjętym uchwałą Rady Miejskiej z 23 czerwca 2005 r. W dniu 31 października 2012 r. Burmistrz C., po rozpatrzeniu kolejnego wniosku, decyzją zatwierdził projekt podziału nieruchomości gruntowych oznaczonych numerami geodezyjnymi nr [...], [...] i [...] w obrębie [...], dla których prowadzona jest księga wieczysta. W wyniku tego podziału powstały nowe działki o numerach od [...] do [...], przy czym działka o numerze [...] została przeznaczona na drogę wewnętrzną dla działek o numerze [...], [...], [...] i [...], zaś działka numer [...] została przeznaczona na drogę gminną. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano, że podział jest dopuszczalny, jeśli po wydzieleniu działki mają także dostęp do drogi publicznej, przez co rozumie się także wydzielenie drogi wewnętrznej wraz z ustanowieniem na tej drodze odpowiednich służebności dla wydzielonych działek.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00