Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. II FSK 2886/18

Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (spr.), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, , po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 28 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Op 334/17 w sprawie ze skargi E. S. i S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 15 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 28 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Op 334/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę E. S. i S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z 15 stycznia 2016 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. Treść uzasadnienia tego wyroku dostępna jest w serwisie internetowym CBOIS (orzeczenia.nsa.gov.pl).

I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że SKO decyzją z 15 stycznia 2016 r. uchyliło w całości decyzję Burmistrza N. z 24 czerwca 2011 r. ustalającą zobowiązanie w podatku od nieruchomości na 2009 r. w wysokości 6.422 zł i ustaliło zobowiązanie podatkowe w wysokości 4.220 zł. Część nieruchomości uznawano bowiem w pierwszej instancji za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, o czym decydował sam fakt jej posiadania przez podmiot mający status przedsiębiorcy, wpisany do rejestru przedsiębiorców, a nie sposób, w jaki były faktycznie wykorzystywane. Ponadto powołano się na ewidencję gruntów i budynków. SKO uwzględniło szereg oświadczeń stron o niewykorzystywaniu spornych nieruchomości w 2009 r. do prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem SKO w sprawie nie doszło do naruszenia przepisów o przedawnieniu.

W sprawie tej poprzednio wypowiadał się WSA w Opolu w wyroku z 6 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Op 338/12, jak również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 1846/13, a następnie WSA w Opolu w wyroku z 28 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Op 674/14.