Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie NSA z dnia 9 października 2018 r., sygn. II OSK 2481/18

Odrzucenie skargi

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H.T. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 703/17 odrzucającego skargę H.T. na uchwałę Rady Miasta P. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2018 r. sygn. akt II SA/Lu 703/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie odrzucił skargę H.T. na uchwałę Rady Miasta P. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Podstawę prawną odrzucenia skargi stanowił przepis art. 58 § 1 pkt 5a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a." W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż przedmiotowa skarga polegała odrzuceniu, gdyż skarżąca nie wykazała, by zakwestionowana uchwała naruszała jej interes prawny (uprawnienie) w rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy do samorządzie gminnym. Dalej Sąd zaznaczył, iż swoją legitymacją skargową skarżąca wywodzi z ogólnie pojętego prawa, wynikającego z członkostwa we wspólnocie lokalnej, jaką jest gmina Miasto P., w której zamieszkuje. Okoliczność ta, zdaniem Sądu, nie świadczy jednak w żaden sposób, by spełnione zostały warunki skutecznego zaskarżenia przez stronę opisanej uchwały do Sądu. Oczywiste jest bowiem, że skarga wniesiona w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie ma charakteru skargi powszechnej (actio popularis). To oznacza, że nawet sprzeczność aktu organu gminy z prawem nie dawałaby skarżącej uprawnienia do wniesienia skargi, w sytuacji gdy zaskarżona uchwała nie narusza prawnie chronionego interesu prawnego (uprawnienia) skarżącej. Sąd wskazał także na charakter zaskarżonej uchwały - intencyjny i porządkowy, niekształtujący sytuacji materialnoprawnej osób posiadających tytuł prawny do nieruchomości znajdujących się na terenie, którego dotyczy, co wyklucza co do zasady, możliwość naruszenia jej zapisami czyjegokolwiek interesu prawnego bądź uprawnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00