Postanowienie NSA z dnia 28 marca 2018 r., sygn. I OZ 260/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 28 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia K. J. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt III SAB/Kr 67/17 o odmowie uzupełnienia zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 września 2017 r. w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie wydania zaświadczenia żądanej treści postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z 23 listopada 2017 r., III SAB/Kr 67/17, odmówił uzupełnienia zarządzenia Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 6 września 2017 r. w sprawie ze skargi K. J. na bezczynność Komendanta Powiatowego Policji w K. w przedmiocie wydania zaświadczenia żądanej treści. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z art. 167 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r., Poz. 1369, dalej jako: "p.p.s.a.") przepisy rozdziału 10 "Orzeczenia sądowe" stosuje się odpowiednio do zarządzeń przewodniczącego. W literaturze postępowania cywilnego przyjmuje się, że przez pojęcie "odpowiednie stosowanie" należy rozumieć stosowanie wprost, bez jakichkolwiek zmian, stosowanie z koniecznymi modyfikacjami, a także wyłączenie stosowania, np. ze względu na szczególny charakter danej instytucji procesowej lub odmienne regulacje szczegółowe - K. Kołakowski, K.p.c. I, s. 1077). W przedmiotowej sprawie do wniosku skarżącego o uzupełnienie zarządzenia odpowiedniego zastosowania wymaga regulacja art. 157 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którą strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie, od dnia jego ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. W sprawie nie budzi wątpliwości zachowanie przez skarżącego terminu do wniesienia wniosku o uzupełnienie zarządzenia. Analogiczne zastosowanie art. 157 § 1 p.p.s.a. do zarządzeń prowadzi do wniosku, że strona może domagać się uzupełnienia zarządzenia, jeżeli przewodniczący nie zamieścił w nim wszystkich elementów, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Zarządzenie z 6 września 2017 r. zostało wydane w trybie autokontroli na podstawie art. 195 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Z przepisu tego wynika zatem, że uznając zażalenie za uzasadnione przewodniczący uchyla zaskarżone zarządzenie oraz w razie potrzeby orzeka na nowo. W przedmiotowym zarządzeniu z 6 września 2017 r. Przewodniczący zawarł wszystkie elementy, które według powyżej przytoczonego przepisu powinien był zamieścić z urzędu. W tej sytuacji wniosek K. J. o uzupełnienie zarządzenia w sposób przez niego wskazany we wniosku jest nieuzasadniony i należało odmówić jego uwzględnienia.