Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. I OSK 3367/15

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 15 lipca 2015 r. sygn. akt II SA/Łd 241/15 w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości gruntowych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Łd 241/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]z dnia [...] grudnia 2014 r., Nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości gruntowych.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z dnia [...] września 2002 r. Prezydent Miasta [...] zatwierdził podział nieruchomości gruntowych położonych w [...] przy ul. [...], ul. [...], ul. [...], ul. [...], oznaczonych jako działki nr: [...],[...],[...],[...] i [...]. W dniu [...] września 2012 r. Wspólnota Mieszkaniowa [...] w [...] wystąpiła o stwierdzenie nieważności decyzji podziałowej w części dot. podziału działki nr [...] na działki o nr: [...] i [...], zarzucając rażące naruszenie art. 93 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, ze zm.) i przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] czerwca 1993 r. Zdaniem wnioskodawczyni, w świetle ustaleń ówczesnego planu miejscowego dokonanie podziału działki nr [...] było niedopuszczalne, gdyż nieruchomość ta wchodziła nie tylko w skład jednostki planu nr [...]., ale i w skład jednostki oznaczonej symbolem: [...], co do której plan przewidywał, że dla terenów wymagających szczególnego nadzoru ze względu na ich znaczenie historyczne, krajobrazowe lub przestrzenne decyzja dotycząca zabudowy i zagospodarowania - a w ocenie wnioskodawczyni taki ma charakter decyzja podziałowa - powinna być poprzedzona koncepcją urbanistyczno-architektoniczną uwzględniającą ochronę tych wartości oraz wpływ inwestycji na zagospodarowanie terenów sąsiednich. Koncepcja taka została sporządzona w 1997 r. i traktowała działkę nr [...] jako całość ze względu na potrzebę ochrony jej szczególnych walorów przyrodniczych i rekreacyjnych.