Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2018 r., sygn. II OSK 230/18

Budowlane prawo

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2482/16 w sprawie ze skargi Gminy C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 września 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 2482/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2016 r., nr [...], oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. Sąd I instancji zasądził również od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz Gminy C. zwrot kosztów postępowania.

Powyższe orzeczenie zostało wydane w następującym stanie faktycznym.

Decyzją z dnia [...] września 2016 r., nr [...], Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 156 § 1, art. 157 § 1 i 2 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...], znak [...], oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. z dnia [...] października 2014 r., nr [...], znak [...].

W uzasadnieniu organ administracji publicznej wyjaśnił, że Małopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. z dnia [...] października 2014 r., w której zgłoszono sprzeciw w sprawie przystąpienia do użytkowania sieci wodociągowej wraz z przyłączami w obrębie W., W., D., K. i K., gmina C. Z akt sprawy wynika, że zawiadomienie o zakończeniu przedmiotowej budowy wpłynęło do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. w dniu [...] sierpnia 2014 r. Pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r. wezwano Gminę C. do sprecyzowania zawiadomienia co do zakresu oddawanej inwestycji. W piśmie z dnia 21 sierpnia 2014 r. Gmina C. udzieliła odpowiedzi na powyższe wezwanie, wskazując numery działek, na których zlokalizowano przedmiotowy wodociąg. Następnie pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. ponownie wezwano Gminę C. do uzupełnienia złożonego zawiadomienia o zakończeniu budowy. W piśmie z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu: dzień 10 września 2014 r.) Gmina C. udzieliła odpowiedzi na wymienione wezwanie. Po rozpatrzeniu przedłożonej dokumentacji, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. decyzją z dnia [...] października 2014 r. zgłosił sprzeciw wobec rozważanego przedsięwzięcia z uwagi na nieuzupełnienie zawiadomienia o zakończeniu robót budowlanych. Gmina C. nie przedłożyła także inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej określającej pełny zakres inwestycji oraz protokołu płukania i dezynfekcji sieci wodociągowej. Na skutek odwołania złożonego przez skarżącą Małopolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. utrzymał w mocy powyższą decyzję z dnia [...] października 2014 r. Analizując niniejszą sprawę, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uznał, że sprzeciw wobec przystąpienia do użytkowania przedmiotowej sieci wodociągowej nie został wydany z rażącym naruszeniem prawa. Bezzasadny okazał się w szczególności zarzut przekroczenia terminu do złożenia sprzeciwu. Zdaniem organu nadzoru budowlanego należy bowiem przyjąć w świetle art. 54 i art. 57 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm., dalej: "pr. bud.") oraz art. 57 § 1 k.p.a., że początkowy dzień biegu terminu do wniesienia sprzeciwu przypada na dzień następujący po dniu, w którym dokonano zawiadomienia. W przypadku nałożenia obowiązku uzupełnienia zawiadomienia termin ten rozpoczyna bieg w dniu następującym po dniu, w którym dokonano uzupełnienie albo dzień następujący po dniu, w którym upłynął wyznaczony przez organ administracji publicznej termin nakładający obowiązek uzupełnienia zawiadomienia. W rozpatrywanej sprawie dniem, od którego należy liczyć upływ omawianego terminu, jest dzień [...] września 2014 r. Termin do wniesienia sprzeciwu upływał zatem w dniu [...] października 2014 r., czyli w dniu, w którym wydano kontrolowaną decyzję organu administracji publicznej. W tym samym dniu nadano również powyższe rozstrzygnięcie na poczcie. Ponadto analiza dokumentacji dotyczącej omawianego wodociągu nie pozwala również na uznanie, że sprzeciw został wniesiony z rażącym naruszeniem prawa. Po zakończeniu postępowania w trybie zwykłym dokumenty związane ze wspomnianym zawiadomieniem zostały zwrócone inwestorowi, który złożył je ponownie wraz z nowym zawiadomieniem o zakończeniu robót budowlanych w dniu 19 października 2015 r. Na podstawie pisma Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Powiatu N. z dnia 10 września 2015 r. ustalono dokumenty, w oparciu o które wydano kwestionowane rozstrzygnięcie. Nie udało się jednak zgromadzić wszystkich wymienionych tam dokumentów, gdyż zostały one zwrócone inwestorowi po zakończeniu postępowania prowadzonego w trybie zwykłym. Niemniej z zebranej dokumentacji oraz listy dokumentów, jakimi dysponowano przy wydawaniu kontrolowanych decyzji, nie wynika, by ustalenia poczynione przez organy administracji publicznej były niezgodne z prawem. W szczególności nie można stwierdzić, że inwestor przedstawił protokół płukania i dezynfekcji sieci wodociągowej. Analiza dokumentów wymienionych w piśmie z dnia 10 września 2015 r. oraz posiadanych inwentaryzacji geodezyjnych powykonawczych nie wykazała także, by opracowania te odzwierciedlały całą inwestycję. Mając powyższe na uwadze, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uznał złożony wniosek o stwierdzenie nieważności za bezpodstawny. Wymieniony organ administracji publicznej zauważył również, że przedsięwzięcie polegające na budowie wodociągu jest ważną inwestycją, zwłaszcza z punktu widzenia jego przyszłych klientów, czyli mieszkańców, którym woda będzie dostarczana. Należy zadbać o zgodność inwestycji z warunkami pozwolenia na budowę, jak i o jakość dostarczanej wody. Dlatego organy nadzoru budowlanego wymagają od inwestora wywiązania się z ciążących na nim obowiązków w sposób należyty, co znajduje wyraz m. in. w żądaniu przedłożenia aktualnych protokołów odbioru i sprawdzeń wybudowanej sieci wodociągowej, w tym wskazanego protokołu dezynfekcji i płukania sieci.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00