Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2018 r., sygn. I OSK 656/18

Policja

Dnia 6 lipca 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędzia NSA Jolanta Rudnicka po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 684/17 w sprawie ze skargi K.J. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2) zasądza od K.J. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt II SA/Wa 684/17, po rozpoznaniu sprawy ze skargi K.J. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności postanowienia, uchylił zaskarżone postanowienie oraz utrzymujące go w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Komendant Powiatowy Policji w [...] postanowieniem z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], odmówił [...] K.J. wydania zaświadczeń o żądanej przez niego treści. Przedmiotowe postanowienie zostało doręczone wyżej wymienionemu w dniu 19 listopada 2016 r.

W dniu 29 listopada 2016 r. [...] K.J. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności powyższego postanowienia z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...]. W uzasadnieniu wniosku podał, że przedmiotowe postanowienie powinno być usunięte z obrotu prawnego. Zarzucił naruszenie art. 218 § 2 K.p.a., brak zastosowania art. 220 K.p.a., art. 7 w zw. z art. 77, 9 i 10 K.p.a., jak również art. 107 § 3 K.p.a. oraz brak odniesienia się organu do żądanych środków dowodowych i brak umożliwienia mu, jako stronie postępowania, czynnego w nim udziału oraz możliwości zapoznania się z jego aktami, jak również z zebranymi i posiadanymi przez organ dokumentami dowodowymi. W ocenie wnioskodawcy, wydane orzeczenie nie stanowi czynności kończących postępowanie w sprawie o wydanie zaświadczeń żądanej treści, a wręcz stanowi o pozostawieniu spraw przez niego wniesionych bez rozpoznania i załatwienia.