Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2018 r., sygn. I OSK 652/18

Wywłaszczanie nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marian Wolanin (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant starszy sekretarz sądowy M. Z. po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 października 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1908/17 w sprawie ze skargi Miasta G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 października 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 1908/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta [...] na decyzję Wojewody [...]- Delegatury w [...] z dnia [...] listopada 2014 r., Nr [...], w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

W uzasadnieniu wyroku wskazano, że decyzją z dnia [...] czerwca 1996 r. Kierownik Urzędu Rejonowego w [...] zatwierdził projekt podziału działek nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow. [...] ha, położonych w [...], stanowiących własność J. i E. małż. C., przyjmując jako podstawę prawną zatwierdzenia podziału m.in. art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, ze zm.). W wyniku dokonanego podziału powstały m.in. działki: nr [...]o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha, nr [...] o pow. [...] ha i nr [...] o pow[...] ha z przeznaczeniem pod budowę ulic. Wnioskiem z dnia [...] lutego 2001 r. E. i J. małż. C. wnieśli o ustalenie odszkodowania za działki gruntu nr: [...],[...],[...] i [...] o ogólnej powierzchni [...] ha, położone w [...], które zostały przejęte z mocy prawa na rzecz Miasta [...] . Decyzją z dnia [...] grudnia 2010 r. Starosta Powiatu [...] ustalił odszkodowanie w kwocie [...] zł za przedmiotowe działki gruntu. Podstawą do ustalenia odszkodowania była wartość nieruchomości określona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym z dnia [...] sierpnia 2010 r. Odwołanie od powyższej decyzji złożył Burmistrz Miasta [...], kwestionując sposób oszacowania nieruchomości i jej wartość określoną przez rzeczoznawcę majątkowego, a tym samym wysokość ustalonego odszkodowania. Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosło Miasto [...], który wyrokiem z dnia 13 października 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 570/11, uchylił decyzje organów obu instancji i wskazał, że do wyceny nieruchomości powinna mieć zastosowanie metoda określona w § 36 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego. Zastosowanie metody wyceny określonej w § 36 ust. 2 pkt 1 powołanego rozporządzenia, możliwe jest dopiero po ustaleniu, że na analizowanym obszarze nie występują transakcje, o których mowa w § 36 ust. 1. Tymczasem na analizowanym rynku były zawierane transakcje sprzedaży gruntów przeznaczonych pod drogi lub ich poszerzenie, które w celu informacyjnym wskazał sam rzeczoznawca w operacie szacunkowym. W ocenie Sądu, rzeczoznawca majątkowy nie jest uprawniony do oceny samych transakcji sprzedaży. Do jego zadań należy zbadanie i ustalenie, czy właściwe transakcje wystąpiły na danym rynku. Sąd wskazał, że rozpoznając ponownie sprawę organ pierwszej instancji powinien wziąć pod uwagę podniesione w uzasadnieniu kwestie i ustalić wysokość odszkodowania w oparciu o operat szacunkowy sporządzony zgodnie z § 36 ust. 1 i 2 powołanego rozporządzenia - w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2011 r. zmieniającym powyższe rozporządzenie z dniem 26 sierpnia 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 14 czerwca 2013 r., sygn. akt I OSK 175/12, oddalił skargę kasacyjną od powołanego wyroku.