Wyrok NSA z dnia 24 maja 2018 r., sygn. I OSK 2792/17

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek, Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 28 czerwca 2017 r. sygn. akt IV SA/Gl 10/17 w sprawie ze skargi L. K. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I OSK 2792/17

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. akt IV SA/Gl 10/17 oddalił skargę L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego.

W uzasadnieniu wskazano na następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r., odmówił przyznania L. K. świadczenia wychowawczego na okres 2016/2017 wnioskowanego na Z. K. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Z. K. jest pierwszym dzieckiem w rodzinie, a dochód rodziny w przeliczeniu na osobę przekracza kwotę 800,00 zł (art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci). Organ wymienił składniki dochodu rodziny osiągniętego w roku 2014 i podniósł, że łączny dochód rodziny wyniósł 52.812,59 zł, dochód miesięczny 4.401,05 zł, a w przeliczeniu na osobę 1.467,02 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył L. K.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] października 2016 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.), po rozpatrzeniu odwołania utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy przytoczył art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r., poz. 195), podkreślając, że zgodnie z art. 5 ust. 3 tej ustawy, świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko osobom, o których mowa w art. 4 ust. 2, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800 zł. Następnie podniósł, że dochód w przeliczeniu na osobę w rodzinie skarżącego wyniósł 1.467,02 zł, czyli przekroczył kwotę 800,00 zł, uprawniającą do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko. Wobec tego organ stwierdził, że decyzja organu pierwszej instancji jest zgodna z postanowieniami ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Podkreślił, że zgodnie z art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego, organy administracji działają na podstawie przepisów prawa. W tym zakresie podniósł, że zaskarżona decyzja organu pierwszej instancji, jako zgodna z prawem zasługuje na utrzymanie w mocy. Odnosząc się do treści odwołania organ wyjaśnił, że zmiana przepisów ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, nie należy do kompetencji organów administracji publicznej.