Wyrok NSA z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. I OSK 1833/17

Administracyjne postępowanie; Nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant: asystent sędziego Inesa Wyrębkowska po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2018 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 maja 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 587/16 w sprawie ze skargi G. A., J. W., S. B. M. i M. E. M. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od skarżącej kasacyjnie J. P. solidarnie na rzecz G. A. i J. W. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 maja 2016 roku sygn. akt IV SA/Wa 587/16 wydanym w sprawie ze skargi G. A., J. W., S. B. M. i M. E. M. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie przejęcia nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...].

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] marca 1978 roku nr [...] Naczelnik Dzielnicy K. - Ś. orzekł o przejęciu na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości objętej księga wieczystą [...] obręb [...], oznaczonej l. kat. [...] oraz księgą wieczystą [...] obręb [...], oznaczonej jako l. kat. [...], położonej w K. przy ul. B. [...] i [...], stanowiącej współwłasność I. A., W. A., A. W., J. A., L. A., M. A. i S. A.

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tej decyzji wystąpił G. A. (następca prawny po M. A. vel M. A.) .

Decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] sierpnia 2011 r., stwierdzono wydanie kwestionowanej decyzji z naruszeniem prawa. W uzasadnieniu organ wskazał, że kwestionowane rozstrzygnięcie zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości, co stanowi samoistną przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji określoną w art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a. Mając na uwadze, że kwestionowana decyzja uprawomocniła się z dniem 12 kwietnia 1988 r. organ stwierdził, że upłynął 10 letni termin określony w art. 156 § 2 k.p.a., co uniemożliwia wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji Naczelnika Dzielnicy K. - Ś. z dnia [...] marca 1978 r. Przyjął natomiast, że analiza materiału dowodowego nie dała podstaw do stwierdzenia, iż kwestionowane orzeczenie dotknięte jest wadą rażącego naruszenia prawa wskazaną w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.