Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. I OSK 2072/17
Żołnierze zawodowi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. WSA Tamara Dziełakowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Dyrektora Departamentu Spraw Socjalnych Ministerstwa Obrony Narodowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 1936/16 w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Dyrektora Departamentu Spraw Socjalnych Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia [...] września 2016 r., Nr [...] w przedmiocie refundacji kosztów przekwalifikowania zawodowego 1) prostuje zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce mylnie wpisanego w nim "Komendanta Wojskowego Biura Emerytalnego w Krakowie" wpisuje: "Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w Krakowie", 2) oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 maja 2017 r., sygn. akt II SA/Wa 1936/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi A. D., uchylił decyzję Dyrektora Departamentu Spraw Socjalnych Ministerstwa Obrony Narodowej z dnia [...] września 2016 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w Krakowie z dnia [...] sierpnia 2016 r. w przedmiocie odmowy refundacji kosztów przekwalifikowania zawodowego.
Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w Krakowie, po rozpoznaniu wniosku A. D. z dnia 1 lipca 2016 r. o refundację kosztów przekwalifikowania zawodowego poniesionych w związku z nauką języków obcych w łącznej wysokości 4.469,60 zł, decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. nie wyraził zgody na ich refundację. W podstawie prawnej decyzji organ powołał art. 120 ust. 1, ust. 4 pkt 1, ust. 4a pkt 1, ust. 4b pkt 3 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r, poz. 1214 ze zm.; dalej jako: "ustawa") oraz § 6 ust. 1 pkt 2, § 7 ust. 1, ust. 2 i ust. 4 oraz § 9 i § 10 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 listopada 2014 r. w sprawie pomocy w zakresie doradztwa zawodowego, przekwalifikowania zawodowego, pośrednictwa pracy i odbywania praktyk zawodowych (Dz.U. z 2014 r, poz. 1622; dalej jako: "rozporządzenie"). W uzasadnieniu wyjaśnił, że zgodnie z art. 120 ust. 1 ustawy pomoc rekonwersyjna przysługuje żołnierzom w okresie dwóch lat od daty zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, co w rozpoznawanej sprawie miało miejsce na mocy decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z dnia [...] lutego 2014 r. z dniem 30 czerwca 2014 r. wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej dokonanego przez żołnierza zawodowego. Termin, w którym skarżący mógł korzystać z pomocy rekonwersyjnej, w tym w zakresie określonym w żądaniu upływał zatem w dniu 30 czerwca 2016 r., zaś przedmiotowy wniosek został złożony po tej dacie. W tej sytuacji organ stwierdził, że wnioskowana pomoc rekonwersyjna nie przysługuje.