Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2018 r., sygn. I GSK 1038/16

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.) Protokolant Jarosław Poturnicki po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 260/16 w sprawie ze skargi L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od L.na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2016r., sygn. akt I SA/Kr 260/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę L.W.na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia (...) grudnia 2015r. w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu importu samochodu osobowego.

Skargę kasacyjną od tego wyroku wywiódł L. W., zaskarżając go w całości.

Na podstawie art. 174 pkt 1 p.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj.:

1) art. 204 ust. 1 lit. a) w zw. z art. 49 ust. 1 lit. a) w zw. z art. 53 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L nr 302 z 19 października 1992r.), zwanego WKC, w zw. z art. 859 pkt 1 w zw. z art. 860 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania WKC (Dz. Urz. UE L nr 253 z 11 października 1993r.), zwanego RWKC, poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż niepodjęcie przez właściwy organ celny niezwłocznych działań w celu uregulowania sytuacji towaru, co do którego formalności niezbędne do nadania mu przeznaczenia celnego nie zostały zapoczątkowane w terminie określnym w art. 49 WKC, stanowi potwierdzenie, iż uchybienie to nie miało rzeczywistego wpływu na prawidłowe przeprowadzenie składowania czasowego towaru;