Wyrok NSA z dnia 25 września 2018 r., sygn. I GSK 1822/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak - Osetek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 25 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Gminy Miejskiej Kraków od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 5 września 2017 r., sygn. akt III SA/Kr 463/17 w sprawie ze skargi M. R. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia [...] grudnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie określenia przystanków komunikacyjnych oraz warunków i zasad korzystania z przystanków komunikacyjnych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 5 września 2017 r. sygn. akt III SA/Kr 463/17 stwierdził nieważność § 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 5 uchwały Rada Miasta K. z dnia (...) grudnia 2016 r. nr (...)w przedmiocie określenia przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem jest Gmina Miejska K. udostępnionych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów.

2. M. R. (dalej: skarżący, strona, skarżący kasacyjnie) po bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł skargę na wyżej powołaną uchwałę Rady Miasta K., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, zarzucając jej naruszenie art. 15 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1867), dalej: u.p.t.z., i domagając się stwierdzenia jej nieważności w zakresie § 5 ust. 1 pkt 2 i 5.

2.1. Skarżący zarzucił, że zaskarżona uchwała została podjęta z naruszeniem obowiązującego porządku prawnego. Zdaniem skarżącego na podstawie delegacji wynikającej z art. 15 ust. 2 u.p.t.z. co prawda Rada Miasta K. posiada kompetencje do określenia przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania, o których mowa w ust. 1 pkt 6 u.p.t.z. Zarówno warunki, jak i zasady korzystania, o których mowa w normie kompetencyjnej, wyznaczają pewien obszar, w ramach którego Rada Miasta K. może je swobodnie kształtować, nie oznacza to jednak dowolności. Rada Miasta K. ma obowiązek ściśle trzymać się ram wyznaczonych zarówno przez ustawę, jak i naturę materii, którą w ramach danego upoważnienia ustawowo reguluje. Tak wyznaczone granice powodują, że w ramach danego upoważnienia ustawowego nie można jako warunku czy zasady potraktować regulacji wprowadzonej w § 5 ust. 1 pkt 2 i pkt 5 wskazanej uchwały.