Wyrok NSA z dnia 23 października 2018 r., sygn. I GSK 1926/18

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Henryk Wach Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak - Osetek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Rady Gminy E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt II SA/Ol 942/17 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Ełku na uchwałę Rady Gminy E z dnia (...) grudnia 2015 r., nr (...) w przedmiocie zatwierdzenia taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. odrzuca skargę; 3. zasądza od Prokuratora Rejonowego w E. na rzecz Rady Gminy E. kwotę 510 (pięćset dziesięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 20 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/OL 942/17 po rozpoznaniu na rozprawie, sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w E. na uchwałę Rady Gminy E. z dnia (...) grudnia 2015 r., nr (...) w przedmiocie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy E. stwierdził, że zaskarżona uchwała w części dotyczącej § 1 ust. 4 została wydana z naruszeniem prawa.

2. Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.

2.1. W dniu 4 grudnia 2015 r., Rada Gminy E. podjęła uchwałę Nr (...) w sprawie zatwierdzenia taryf dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy E.

2.2. Prokurator Rejonowy w E zaskarżył do tut. Sądu powyższą uchwałę w części dotyczącej § 1 ust. 4.Skarżący wywiódł, że taryfy, zatwierdzenie przez Radę Gminy w § 1 ust. 4, na podstawie art. 24 ust. 5 i ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U. z 2015 r., poz. 139), dalej jako "u.z.z.w.", przekraczają delegację ustawową. Uchwała rady gminy o zatwierdzeniu taryfy nie jest aktem prawa miejscowego, nie ustanawia bowiem żadnych mających obowiązywać na właściwym dla swego działania obszarze norm zakazujących, nakazujących czy zezwalających. Ponadto, stosownie do art. 2 pkt 12 u.z.z.w., taryfa, będąca zestawieniem ogłoszonych publicznie cen i stawek opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków oraz warunki ich stosowania, nie jest określana przez gminę, lecz przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne na zasadach określonych w rozdziale 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu (art. 20 ust. 1 u.z.z.w.). Poza wynikającym z art. 24 ust. 4 u.z.z.w. uprawnieniem organu wykonawczego gminy do sprawdzenia przedstawionej taryfy pod względem zgodności z przepisami u.z.z.w. i ewentualnej weryfikacji kosztów pod względem celowości ich ponoszenia, żaden organ gminy nie ma możliwości określenia konkretnych cen i stawek opłat za zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków. Skarżący dodał, że organy gminy w kwestii obowiązywania na swoim terenie działania taryf, nie podejmują samodzielnych działań, lecz działają wyłącznie na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjnego.