Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2018 r., sygn. II GSK 1759/17
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Andrzej Kisielewicz sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 19 stycznia 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 1828/16 w sprawie ze skargi M. Dz. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie wydania zgody na refundację leku oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 stycznia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w W., uwzględnił skargę M. Dz. na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] lipca 2016 r., w przedmiocie zgody na refundację leku, uchylając tą decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] maja 2016 r.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
skarżący, złożył wniosek o wyrażenie zgody na refundację leku, we wskazaniu: dystrofia mięśniowa typu Duchenne'a, w trybie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 345). We wniosku wskazano na pogarszający się stan zdrowia skarżącego, z uwagi na wrodzoną chorobę oraz na konieczność szybkiego podania leku Translarna, Ataluren, saszetki a 250 mg, bowiem może być stosowany wyłącznie przez dzieci, które potrafią chodzić. Skarżący wskazał, że szybkość podania leku ma kluczowe znaczenie, gdyż choroba powoduje zaburzenia pracy mięśniowej i pacjent cierpiący na tą chorobę, wskutek zmian w mięśniach z czasem, tracąc zdolność chodzenia, przestaje spełniać wskazania do zastosowania leku. W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy szybka refundacja leku i natychmiastowe jego podanie jest istotne w celu prowadzenia leczenia. Zbyt późna refundacja może skutkować niemożliwością stosowania tego leku, co zostało potwierdzenie m.in. w załączonym zaświadczeniu lekarskim, w którym podkreślono brak alternatywy w leczeniu tej choroby.