Wyrok NSA z dnia 20 marca 2018 r., sygn. II GSK 1679/16

Transport

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej H. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 grudnia 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 717/15 w sprawie ze skargi H. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję; 3. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz H. K. kwotę 3027 (trzy tysiące dwadzieścia siedem) złotych tytułem kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej wniesionej przez H. K. (dalej: skarżąca) jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 6 grudnia 2015 r. sygn.. akt III SA/Lu 717/15. Wyrokiem tym oddalono skargę na Decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: organ odwoławczy lub GITD) z [...] marca 2015 r. nr [...] utrzymującą w mocy po rozpatrzeniu odwołania decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] o nałożeniu na H. K. kary pieniężnej w wysokości 8 500 zł za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.

Sąd I instancji wydał zaskarżony skargą kasacyjną wyrok w oparciu o następujący stan sprawy:

Decyzją z [...] lutego 2015 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na skarżącą karę pieniężną w wysokości 8 500 zł za naruszenia dotyczące czasu pracy kierowców: skrócenia dziennego czasu odpoczynku, przekroczenia maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy i inne naruszenia wskazane w protokole z kontroli z [...] lutego 2014 r. Decyzją z [...] marca 2015 r. GITD w wyniku rozpatrzenia odwołania utrzymał w mocy wyżej opisaną decyzję. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego obowiązany jest dochować obowiązków i warunków wynikających z ustawy z dnia 6 września 2001 o transporcie drogowym (Dz.U. 2013 poz. 1414 ze zmianami, dalej: utd), w tym zgodnie z art. 4 pkt 22 tej ustawy - obowiązków lub warunków wynikających z rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. L 370 z 31.12.1985, str. 21, dalej: rozporządzenie 3821/85) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego I Rady (WE) nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006 r., dalej: rozporządzenie 561/2006). Organ w uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że podstawę rozstrzygnięcia stanowiły naruszenia przepisów ustawy o transporcie drogowym ujawnione podczas kontroli w przedsiębiorstwie i utrwalone w protokole kontrolnym z dnia [...] lutego 2014 r. Kara pieniężna w łącznej wysokości 8 500 zł została nałożona na przedsiębiorcę w związku z naruszeniami przepisów w zakresie czasu pracy oraz za nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, danych z karty kierowcy, tachografu cyfrowego lub dokumentu potwierdzającego fakt nieprowadzenia pojazdu i udostępnienie podczas kontroli niepełnych danych o okresach aktywności kierowcy.