Wyrok NSA z dnia 24 maja 2019 r., sygn. II GSK 1338/17
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. NSA Stanisław Śliwa Protokolant asystent sędziego Elżbieta Jabłońska-Gorzelak po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 stycznia 2017 r. sygn. akt II SA/Ol 1360/16 w sprawie ze skargi A. Sp.j. w A. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz A. Sp.j. w A.2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II SA/Ol 1360/16, po rozpoznaniu skargi A. sp. jawnej w A. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym, uchylił zaskarżoną decyzję oraz orzekł o zwrocie kosztów postępowania na rzecz skarżącej.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.
Decyzją z [...] listopada 2015 r. Warmińsko-Mazurski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w Olsztynie (organ pierwszej instancji), powołując się na art. 92a ust. 1,3 i 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm., dalej cyt. jako: u.t.d.) w brzmieniu obowiązującym na datę wydania zaskarżonej decyzji, nałożył na A. sp. j. w A. (dalej: Spółka, skarżąca) karę pieniężną w wysokości 25 000 zł.
Organ pierwszej instancji wskazał, że kontrolą w przedsiębiorstwie został objęty okres od 29 maja 2014 r. do 29 maja 2015 r., a wyniki kontroli zawarto w protokole z 22 czerwca 2015 r. Podstawą nałożenia kary były stwierdzone w toku kontroli naruszenia, w tym: