Wyrok NSA z dnia 28 września 2018 r., sygn. I FSK 1272/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia del. WSA Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 28 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 93/18 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 29 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 2013 r. oraz umorzenia postępowania w tym podatku za lipiec 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 93/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia 29 grudnia 2017 r. o nr [...]; [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od sierpnia do grudnia 2013 r. i umorzenia postępowania w tym podatku za lipiec 2013 r.

Z uzasadnienia powyższego orzeczenia Sądu I instancji wynika, że w toku postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. ustalił, iż podatniczka, prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą I. A. B., zaniżyła podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży towarów zakupionych od T. Sp. j. A. B. i S. oraz I. Sp. z o.o., a następnie odsprzedanych z powrotem spółce T. oraz do P. L. J. W tym zakresie organ uznał, że podatniczka dokonała sprzedaży poniżej ceny nabycia towarów, nie dokumentując przy tym przecen, rabatów, czy upustów tych towarów. Ponadto z ustaleń organu wynikało, że ze spółkami T. i I. podatniczkę łączyły powiązania rodzinne oraz partnerskie umowy o współpracy w zakresie sprzedaży. W konsekwencji organ uznał, że księgi podatkowe prowadzone przez podatniczkę za sierpień, wrzesień, listopad i grudzień 2013 r. są nierzetelne i nie stanowią dowodu w części dotyczącej zaniżenia podstawy opodatkowania. Odstąpił jednakże od szacowania podstawy opodatkowania zgodnie z art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej, przyjmując przy jej ustalaniu, że zaniżenie obrotu stanowiło różnicę pomiędzy cenami z faktur zakupu a cenami z faktur sprzedaży, gdyż w spisach z natury sporządzonych przez podatniczkę na dzień 31 grudnia 2012 r. i na dzień 31 grudnia 2013 r. dokonała wyceny towarów handlowych według cen zakupu, a nie cen rynkowych.