Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2721/16

Faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu w rozumieniu art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p. Nie jest ona bowiem datą ujęcia kosztu, a jedynie datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA (del.) Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Wiktor Herlinger, po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r. sygn. akt III SA/Wa 1058/15 w sprawie ze skargi P. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz P. z siedzibą w W. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 kwietnia 2016 r. uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2014 r. w sprawie ze skargi P. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

Podstawą rozstrzygnięcia był stan faktyczny przedstawiony we wniosku strony o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków na legalizację gazomierzy.

Skarżąca wraz z innymi podmiotami tworzy podatkową grupę kapitałową, której przedmiotem jest działalność produkcyjna, usługowa i handlowa w zakresie poszukiwania i eksploatacji złóż gazu ziemnego i ropy naftowej oraz importu magazynowania i obrotu paliw gazowych i płynnych. Spółki z Grupy Kapitałowej wykorzystują w prowadzonej działalności gazomierze. Wydatki na nabycie gazomierzy, zarówno dla celów bilansowych jak i podatkowych, traktowane są jako wydatki na nabycie środków trwałych. Dla celów podatkowych spółki dokonują jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w przypadku, gdy koszt nabycia gazomierza jest niższy niż 3.500 PLN, a w przypadku, gdy koszt nabycia jest wyższy niż 3.500 PLN wydatki na nabycie gazomierza odnoszone są w koszty poprzez odpisy amortyzacyjne, według stawek przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."). Dla celów bilansowych, niezależnie od wartości zakupu gazomierza, koszty nabycia, stanowiące wartość początkową, odnoszone są w koszty bilansowe poprzez odpisy amortyzacyjne. Stawki amortyzacji dla celów bilansowych ustalane są w oparciu o ekonomiczny okres użyteczności gazomierza.