Wyrok NSA z dnia 7 września 2018 r., sygn. I FSK 910/18

Podatek od towarów i usług

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Marzena Łozowska, , po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Gminy S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 990/17 w sprawie ze skargi Gminy S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku Białej z dnia 10 października 2017 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.500.2017.2.MC w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Gminy S. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku-Białej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej i podmiot ją wnoszący

1.1. Gmina S. (dalej: Gmina lub Skarżąca) wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Lu 990/17. Wyrokiem tym Sąd, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Bielsku - Białej z dnia 10 października 2017 r. (dalej: Dyrektor KIS) w przedmiocie podatku od towarów i usług, oddalił skargę.

1.2. Należało odnotować, że interpretacja indywidualna odnosiła się do trzech zagadnień, co do których we wniosku o jej wydanie Gmina sformułowała pytania i wyraziła własne stanowisko odnośnie ich oceny prawnej na gruncie podatku VAT. W kwestii dwóch z nich (tj. prawa do pełnego odliczenia w związku z realizacją projektu opisanego we wniosku oraz braku opodatkowania przeniesienia własności wskazanych w nim towarów na rzecz mieszkańców) Dyrektor KIS uznał stanowisko Gminy za prawidłowe. Natomiast w odniesieniu do jednego (tj. braku opodatkowania otrzymanej dotacji) - stanowisko to uznał za nieprawidłowe. W skardze do Sądu pierwszej instancji Skarżąca podała, że skarży wydaną interpretację w części uznającej stanowisko Gminy za nieprawidłowe i w takim też zakresie wniosła o jej uchylenie. Z kolei Sąd pierwszej instancji rozpoznał skargę jako wniesioną na cały ten akt. Sentencja wyroku nie wskazuje bowiem, aby Sąd ten rozpoznał sprawę ze skargi na interpretację indywidualną tylko w części uznającej stanowisko Gminy za nieprawidłowe. Nie wynika też z niej, aby oddalił skargę na część interpretacji. Jednocześnie w relacji ze stanu sprawy zawartej w uzasadnieniu wyroku, Sąd przedstawił wszystkie trzy zagadnienia objęte interpretacją indywidualną. Co więcej w rozważaniach własnych stwierdził, iż "zaskarżona interpretacja" (a nie jej część - przyp. NSA) nie została wydana z naruszeniem prawa, akcentując przy tym, że na etapie skargi interpretacja w odniesieniu do uznania stanowisk Gminy za prawidłowe "nie budz[i] sporu" (a nie, że nie mogły one być przedmiotem oceny sądowej - przyp. NSA). Taki sposób zredagowania sentencji wyroku i jego uzasadnienia musiał prowadzić do wniosku, że przedmiotem orzekania oraz kontroli przeprowadzonej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie była interpretacja indywidualna jako całość (tzn. dotycząca trzech zagadnień), a nie jak tego żądała w skardze Gmina - wyłącznie ta część, w której organ podatkowy nie podzielił jej zapatrywań.