Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. I FSK 1003/16

Niezbędnym elementem transakcji łańcuchowej jest rzeczywisty charakter faktur wystawionych przez poszczególne ogniwa łańcucha dostaw. Ustalenie, że wystawiane faktury nie obrazują opisanych w nich transakcji automatycznie sprawia, że nie mogą być ogniwem transakcji łańcuchowej. Dlatego uregulowania zawarte w art. 7 ust. 8 ustawy o VAT służyć mają uproszczeniu i przyspieszeniu obrotu gospodarczego, a nie sankcjonowaniu fakturowania czynności, które nie zostały dokonane.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA (del.) Ewa Rojek, Protokolant Monika Osial, po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 9 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 796/15 w sprawie ze skargi D. M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B.) z dnia 8 czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do listopada 2011 r.

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od D. M. W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami:

1.1. Skarga kasacyjna D. M. W. (dalej: skarżąca) dotyczy wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 9 marca 2016 r., którym, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: ustawa p.p.s.a) oddalona została skarga na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 8 czerwca 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy od stycznia do listopada 2011 r.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd podał, że skarżąca w rozliczeniu za miesiące styczeń - listopad 2011 r. uwzględniła podatek naliczony z faktur wystawionych przez J. T. M. A. (Kontrahent) z tytułu dostawy śruty sojowej w łącznej ilości 1.696,26 ton. Organ ustalił, że J. T. M. nie dysponował tym towarem, co oznacza, że wystawione przez niego faktury VAT nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Organ ustalił jednocześnie, że skarżąca posiadała i następnie dokonała dostawy śruty sojowej, stąd nie kwestionowano rozliczenia w zakresie podatku należnego. Zdaniem organu jednak źródło pochodzenia towaru jest inne, niż wykazane w ewidencji zakupu, a Kontrahent był osobą uczestniczącą w oszustwie podatkowym. W efekcie Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z 17 marca 2015 r. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w VAT za miesiące od stycznia do listopada 2011 r., którą Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z 8 czerwca 2015 r., utrzymał w mocy.